Το blog μας, την ύστατη στιγμή, απόγευμα 31ης Δεκεμβρίου, ανέβασε τα 17 καλύτερα heavy metal albums τού 2017.
Τώρα, υπάρχει κι ένα δεύτερο μέρος ανασκόπησης με άλλες ενδιαφέρουσες κατηγορίες. Μετά απ' την ανάγνωση κι αυτού τού άρθρου, αφήνουμε πίσω οριστικά το '17...
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Πολύς ντόρος για το τίποτα...
Ξέρω ότι θα φάω ξύλο από κάποιους αλλά ποσώς με νοιάζει.
Ντεμπούτο για τους Beast In Black. Οk, το άκουσα αρκετά, παρουσιάζει κάποιες ενδιαφέρουσες στιγμές αλλά μέχρις εκεί. Αντιλαμβάνομαι ότι ο Γιάννης ο Παπαδόπουλος ανεβάζει το επίπεδο αλλά ακούσαμε στο παρελθόν αρκετά τέτοια παρεμφερή πράγματα.
Οι hard rokers έδωσαν πολύ καλές κριτικές στο 'Defying Gravity' των Mr Big. Για μένα κακό δεν ήταν, αλλά περίμενα κάτι πολύ καλύτερο...
Το ίδιο ισχύει και για το προσωπικό πόνημα του Rex Brown, πρώην μπασίστα των Pantera. Πήγα στο άκουσμα με άλλες προσδοκίες, με άφησε όμως με ένα αίσθημα μη ολοκλήρωσης...
Εκπληκτικές κριτικές ( σε σημείο παρεξήγησης...) για το 'Nightmare Logic' των thrashers POWERTRIP. Ωραία, καλό είναι αλλά τόσος θόρυβος;
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Περίμενα (προσωπικώς...) περισσότερα
Όχι, έχουν βγάλει καλύτερα πονήματα οι Mastodon. Όντως, περίμενα πιο καλά πράματα. Σκόρπιες καλές στιγμές, όχι πολλές για το βεληνεκές τους και το κυριότερο; Στις τρεις (3) τελευταίες δουλειές τους βλέπω κάποια στασιμότητα - τυποποίηση. Χωρίς λόγο η κυκλοφορία του E.P λίγο αργότερα. Λογικά θα κάνουν κάποιο διάλειμμα. Ίσως το χρειάζονται.
Δίχως να ήταν άσχημα τα albums τους αλλά έχοντας περισσότερες απαιτήσεις από τους Annihilator, Grave Digger, Firewind, Paradise Lost, Alice Cooper, Stone Sour, Jorn, Skyclad, Obituary, Bonfire, House Of Lords, Sepultura, Europe μεταξύ άλλων.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Θα μπορούσαν να είναι στα 17 καλύτερα (πρώτοι επιλαχόντες)
Ενδεχομένως το 'Infinite' (Deep Purple) με την περίσσια ποιότητά του.
Γιατί όχι το ντεμπούτο των Venom Inc. 'Ave'. Αν και με Mantas-Abaddon, καμία σχέση με τα 80s πεπραγμένα τους. Με καλές συνθέσεις.
Το 'Incorruptible' (Iced Earth) που αν και ποτέ δεν υπήρξα οπαδός τους, εδώ τα πήγανε πραγματικά καλά.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Αντέχεται τόση απογοήτευση;
Electric Wizard. Το άκουσα μια φορά με το ζόρι, φτάνει. Θα το φάει η μαρμάγκα.
Rage, 'Seasons Of The Black', τους αγαπάω πολύ, τους ακολουθώ αλλά σε τούτο το πόνημα ψάχνεις να βρεις καλή στιγμή... Χάσιμο χρόνου, εύχομαι ολόψυχα ν' ανακάμψουν...
Άλλη μεγάλη απογοήτευση το 'We the people' των Adrenaline Mob. Γιατί έτσι ρε παιδιά;
Μη μιλήσω βέβαια για το κάτι σαν Quiet Riot... Περιμέναμε πώς και πώς το 'Road Rage' για να ακούσουμε αυτό το κακόγουστο, άψυχο, ψεύτικο πράμα...
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Καλύτερο E.P
Εδώ έχουμε ευκολάκι. Avatarium 'Hurricanes And Halos', 4 κομματάρες - δείγματα του πώς πρέπει να παίζεται το doom.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Καλύτερο live album
Dirkschneider - Live, Back to the roots - Accepted!
O Udo φωνητικά μιλώντας, είναι στα χειρότερά του. Δεν πάει πιο κάτω...
Εδώ όμως, έχουμε μια παρέλαση heavy metal ύμνων της δικής του περιόδου, που πιστοποιεί πόσο μεγάλη μπάντα ήταν (κι είναι) οι Accept...
Εκπληκτικό tracklist, πολύ καλά παιγμένο οπότε... έχω κολλήσει καιρό τώρα.
Τώρα, υπάρχει κι ένα δεύτερο μέρος ανασκόπησης με άλλες ενδιαφέρουσες κατηγορίες. Μετά απ' την ανάγνωση κι αυτού τού άρθρου, αφήνουμε πίσω οριστικά το '17...
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Πολύς ντόρος για το τίποτα...
Ξέρω ότι θα φάω ξύλο από κάποιους αλλά ποσώς με νοιάζει.
Ντεμπούτο για τους Beast In Black. Οk, το άκουσα αρκετά, παρουσιάζει κάποιες ενδιαφέρουσες στιγμές αλλά μέχρις εκεί. Αντιλαμβάνομαι ότι ο Γιάννης ο Παπαδόπουλος ανεβάζει το επίπεδο αλλά ακούσαμε στο παρελθόν αρκετά τέτοια παρεμφερή πράγματα.
Οι hard rokers έδωσαν πολύ καλές κριτικές στο 'Defying Gravity' των Mr Big. Για μένα κακό δεν ήταν, αλλά περίμενα κάτι πολύ καλύτερο...
Το ίδιο ισχύει και για το προσωπικό πόνημα του Rex Brown, πρώην μπασίστα των Pantera. Πήγα στο άκουσμα με άλλες προσδοκίες, με άφησε όμως με ένα αίσθημα μη ολοκλήρωσης...
Εκπληκτικές κριτικές ( σε σημείο παρεξήγησης...) για το 'Nightmare Logic' των thrashers POWERTRIP. Ωραία, καλό είναι αλλά τόσος θόρυβος;
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Περίμενα (προσωπικώς...) περισσότερα
Όχι, έχουν βγάλει καλύτερα πονήματα οι Mastodon. Όντως, περίμενα πιο καλά πράματα. Σκόρπιες καλές στιγμές, όχι πολλές για το βεληνεκές τους και το κυριότερο; Στις τρεις (3) τελευταίες δουλειές τους βλέπω κάποια στασιμότητα - τυποποίηση. Χωρίς λόγο η κυκλοφορία του E.P λίγο αργότερα. Λογικά θα κάνουν κάποιο διάλειμμα. Ίσως το χρειάζονται.
Δίχως να ήταν άσχημα τα albums τους αλλά έχοντας περισσότερες απαιτήσεις από τους Annihilator, Grave Digger, Firewind, Paradise Lost, Alice Cooper, Stone Sour, Jorn, Skyclad, Obituary, Bonfire, House Of Lords, Sepultura, Europe μεταξύ άλλων.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Θα μπορούσαν να είναι στα 17 καλύτερα (πρώτοι επιλαχόντες)
Ενδεχομένως το 'Infinite' (Deep Purple) με την περίσσια ποιότητά του.
Γιατί όχι το ντεμπούτο των Venom Inc. 'Ave'. Αν και με Mantas-Abaddon, καμία σχέση με τα 80s πεπραγμένα τους. Με καλές συνθέσεις.
Το 'Incorruptible' (Iced Earth) που αν και ποτέ δεν υπήρξα οπαδός τους, εδώ τα πήγανε πραγματικά καλά.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Αντέχεται τόση απογοήτευση;
Electric Wizard. Το άκουσα μια φορά με το ζόρι, φτάνει. Θα το φάει η μαρμάγκα.
Rage, 'Seasons Of The Black', τους αγαπάω πολύ, τους ακολουθώ αλλά σε τούτο το πόνημα ψάχνεις να βρεις καλή στιγμή... Χάσιμο χρόνου, εύχομαι ολόψυχα ν' ανακάμψουν...
Άλλη μεγάλη απογοήτευση το 'We the people' των Adrenaline Mob. Γιατί έτσι ρε παιδιά;
Μη μιλήσω βέβαια για το κάτι σαν Quiet Riot... Περιμέναμε πώς και πώς το 'Road Rage' για να ακούσουμε αυτό το κακόγουστο, άψυχο, ψεύτικο πράμα...
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Καλύτερο E.P
Εδώ έχουμε ευκολάκι. Avatarium 'Hurricanes And Halos', 4 κομματάρες - δείγματα του πώς πρέπει να παίζεται το doom.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Καλύτερο live album
Dirkschneider - Live, Back to the roots - Accepted!
O Udo φωνητικά μιλώντας, είναι στα χειρότερά του. Δεν πάει πιο κάτω...
Εδώ όμως, έχουμε μια παρέλαση heavy metal ύμνων της δικής του περιόδου, που πιστοποιεί πόσο μεγάλη μπάντα ήταν (κι είναι) οι Accept...
Εκπληκτικό tracklist, πολύ καλά παιγμένο οπότε... έχω κολλήσει καιρό τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου