50 yearz of metal : 10s - Part Ι

Το αφιέρωμά μας λοιπόν, στα πρώτα 50 metal χρόνια, φθάνει αισίως στην πλέον πρόσφατη δεκαετία, δηλαδή από το 2010 έως το 2019.

Μπορούμε να πούμε πολλά για αυτήν τη δεκαετία.

Πριν όμως ξεκινήσουμε αναφορές στο καθαρά ΜΟΥΣΙΚΟ κομμάτι, ας δούμε μια πολύ σημαντική παράμετρο, αυτήν του τρόπου που άρχισε ν΄ακούει metal μια σημαντική μερίδα του κοινού.

Στην προηγούμενη δεκαετία είχαμε επισημάνει ότι το νέο στοιχείο ήταν το παράνομο downloading από torrentz ή και μεμονωμένα sites. Άρα η πλήρης απομάκρυνση από το (λεγόμενο) φυσικό προϊόν. 

Στο διάστημα που εξετάζουμε, προέκυψε ένας ακόμη νέος τρόπος ακρόασης, πάντοτε δυστυχώς μακριά από το φυσικό προϊόν: Αυτός ήταν βεβαίως οι streaming πλατφόρμες: Μέσα από τον υπολογιστή σου ή το κινητό σου έχεις ολόκληρες δισκογραφίες διαθέσιμες ν' ακούσεις, χωρίς να περιμένεις καν τα λίγα λεπτά τού downloading... Μ' ένα απλό κλικ το τραγούδι που θες ξεκινάει.

Ο κολοσσός όλων είναι το σουηδικό Spotify που στην Ελλάδα μάς ήρθε τον Σεπτέμβριο του 2013...

Υπάρχουν κι άλλες, φυσικά, πλατφόρμες όπως το γαλλικό Deezer ή το νορβηγικό Tidal. Όλα της ίδιας φιλοσοφίας. Ακόμη κι αν θελήσεις να χρησιμοποιήσεις την επί πληρωμή εκδοχή τους είναι τόσο προσιτή η τιμή που μπορεί να την πληρώσει κι ένας μαθητής...

Η ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΠΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ

Η δεκαετία 2010 - 2019 είναι η δεκαετία που τα μεγαθήρια τού είδους, με μέλη σε ηλικία 55 - 70, αρχίζουν και κάνουν ακόμη μεγαλύτερα κενά - καθυστερήσεις μεταξύ δυο studio δίσκων.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν οι Iron Maiden κυκλοφόρησαν το 'The Book Of Souls' το καλοκαίρι του 2015, αφ' ενός είχαν σπάσει το ρεκόρ μεταξύ δύο δίσκων (5 χρόνια) και τότε είχα αναρωτηθεί αν θα ξανασπάσουν το ρεκόρ. Φυσικά, δεν το ευχόμουν αλλά το μέλλον απέδειξε ότι θα το ξανάσπαζαν δεδομένου ότι το 'Senjutsu' έκανε 6 χρόνια για να διαδεχτεί το προηγούμενο album...

Άλλο παράδειγμα: Οι Metallica σε ολάκερη τη δεκαετία κυκλοφόρησαν 1 (!!!!!!!!!) δίσκο που αποτελεί βεβαίως αρνητικό ρεκόρ ('Hardwired...to self destruct' - 2016) με 8 χρόνια κενό από το 'Death magnetic' και στοιχηματίζω ότι θα το ξεπεράσουν ή στην  καλύτερη θα πλησιάσουν την 8ετία αφού ήδη έχουν 5 χρόνια χωρίς δίσκο και η πρόσφατη δήλωση του Ulrich μάς δίνει ξεκάθαρα τις προθέσεις ότι καμία βιασύνη δεν υπάρχει. Οι die hard funs θ' αρχίσουν την καραμέλα ότι οι Metallica δεν έχουν ν' αποδείξουν κάτι κλπ. παπάτζες και θα ξανακάνουν 1345η φορά το 'Ride The Lightning'. Το αν έχουν ν' αποδείξουν είναι άλλη συζήτηση, διαφωνώ καθέτως, αλλά άλλη φορά.

Οι Manowar 1 (!!!!!!!) δίσκο μες στη δεκαετία κι ήδη 9 χρόνια δίχως full length, οι WASP 1 (!!!!!!!) δίσκο ('Golgotha' - 2015) 

κι εκτιμώ ότι δε χρειάζεται να συνεχίσω για να καταδείξω το αυτονόητο: Λίγο οι αλλαγές στη μουσική βιομηχανία, λίγο η προχωρημένη για κάποιους ηλικία, λίγο η επανάπαυση στις δάφνες του παρελθόντος και τα 'βαριά χαρτιά' του metal βγάζουν δίσκο όποτε θυμηθούν... Σπανιότατα, δηλαδή, πλέον...

Εδώ να πούμε ότι όπως για κάθε περίπτωση, έτσι κι εδώ υπήρχαν οι εξαιρέσεις: Οι Saxon με 4 δίσκους, όλοι σε ικανοποιητικό (αναλογικά)  επίπεδο κι οι Motorhead, με 3 δίσκους που αν δεν υπήρχε ο θάνατος του Lemmy θα έφταναν μίνιμουμ τις 4 δουλειές μες στη δεκαετία...

Και εντάξει. Αναμέναμε (βεβαίως όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό...) να περιορίσουν τις κυκλοφορίες τους οι 'μεγάλοι' αλλά δυστυχώς εδώ έχουμε μια δεκαετία που δε συνταράσσει μουσικά. Δε φέρνει φρέσκο αέρα στο metal γίγνεσθαι. Πρόσεξε: Δε λέω νέα συγκροτήματα που (αναμενόμενα) υπήρξαν και πάλι άφθονα. Μιλώ για νέους ήχους, νέες προτάσεις, νέους πειραματισμούς. Δεν είδα κάτι αξιοσημείωτο σε ολάκερη τη δεκαετία. Τώρα, το αν όλα παίχτηκαν στις προηγούμενες δεκαετίες ή στερέψαμε ξαφνικά από ταλέντο είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση. Προφανώς επιλέγω κυρίως την πρώτη υπόθεση.

Ghost, οι υπερεκτιμημένοι

Ένα (αν όχι το μεγαλύτερο) από τα μεγαλύτερα νέα ονόματα της δεκαετίας ήταν αναμφίβολα οι GHOST.

Έγινε πολύς ντόρος η αλήθεια είναι αλλά πολύς metal κόσμος, μεταξύ των οποίων κι η αφεντιά μου, θεωρήσαμε τον ντόρο υπερβολικό.

Ο ιθύνων νους Tobias Forge δημιούργησε ένα κράμα ήχων που στο φινάλε και για λόγους συντομίας ονομάστηκε εν πολλοίς occult.

Λίγο 70s, λίγο hard, λίγο Mercyful Fate (στον πρώτο τους δίσκο κυρίως) αλλά με pop (με την ευρεία έννοια του όρου) κατεύθυνση και επιπλέον με το όλο τους image (οι περσόνες του Pappa Emeritus), οι μάσκες κλπ., ήταν ικανά ν' αποκτήσουν πολλούς φίλους με το πέρασμα των ετών.

Θέλω να πω ότι πλάσαραν καλά το προϊόν τους οι Σουηδοί, δεν έφεραν κάτι εντελώς καινούριο ούτε συνθετικά τους θεωρώ κάτι πολύ σπουδαίο. Συγχωρέστε με, οι φίλοι τους.

Παρά ταύτα, η πρώτη τους δουλειά 'Opus Eponymous' (2010) είναι σπουδαία, αξίζει τον κόπο να την ακούσεις κι είναι η πιο κοντινή ηχητικά στο πιο metal κοινό (με κάποιες αναφορές στους Mercyful Fate)...

Τα 'Infestissumam' (2013), 'Meliora' (2015) δε μου λένε κάτι ιδιαίτερο αν και σε διάφορα έντυπα αποθεώθηκαν για να φτάσουμε στο 'Prequelle' (2019) το οποίο ναι μεν μού άρεσε πολύ αλλά είναι pop/rock ξεκάθαρα.

Κατανοώ ότι δισκογραφικές, έντυπα, sites χρειάζονται καινούριους ήρωες να πλασάρουν κι οι Σουηδοί κάνανε άρτια δουλειά στο εμπορικό κομμάτι αλλά ξαναλέω, μουσικά, δεν έχουμε κάτι ρηξικέλευθο. 

Σ' αυτό το κομμάτι, θα βάλουμε δύο λίστες με τ' αγαπημένα 20 metal albums όλων των εποχών.

Αρχικώς, να παρουσιάσουμε τη λίστα των Domination Inc. Μάλιστα, είχαν την καλοσύνη να μάς στείλουν τη λίστα τους δύο μέλη του συγκροτήματος κι όχι ένα.

Theo 1.Pantera - Far beyond Driven 2.Deep Purple - Stormbringer 3.Disfear - Live the storm 4.Metallica - Metallica 5.Slipknot - .5 The Gray Chapter 6.Blue Oyster Cult - Fire of Uknown Origin 7.Behemoth - I loved you at Your Darkest 8.Down - NOLA 9.Sepultura - Roots 10.Rotting Christ - Thy mighty Contract 11.Dissection - Reinkaos 12.Death - The sound of perseverance 13.Morbid Angel - Covenant 14.Mayhem - De Mysteriis Dom Satanas 15.Iced earth - Horror show 16.Venom - Black Metal 17.Mercyful fate - Melissa 18.Opeth - Deliverance 19.Parkway Drive - IRE 20.At the gates - Slaughter of the soul

Kostas

1. Metallica -...And justice for all
2. Iron Maiden - 7th son of a 7th son
3. Machine Head - The Blackening
4. Lamb of God - Ashes of the Wake
5. Pantera - Vulgar Display of Power
6. Anthrax - State of Euphoria
7. Slayer - Reign in Blood
8. Black Sabbath - Heaven and Hell
9. Kreator - Coma of Souls
10. Exodus - Tempo of the Damned
11. Black Label Society - Stronger than Death
12. Dio - Holy Diver
13. Slipknot - Vol.3 The subliminal verses
14. Megadeth - Rust in Peace
15. Sepultura - Arise
16. Death - Leprosy
17. Motorhead - Overkill
18. Iced Earth - Burnt Offerings
19. Rainbow - Rising 

20. Dissection - Reinkaos

Η άλλη λίστα αφορά τους Hailsteel κι είναι η ακόλουθη:

Municipal waste - The art of partying Dri - Thrash Zone Anthrax - Spreading the Desease Bathory - Blood fire death Iron Maiden - Killers Judas Priest - Painkiller Helloween - Keepers of the seven keys pt2 Gamma Ray - Land of the free Stormwarrior - Thunder and steele Skull Fist - Chasing the dream Obituary - Slowly we rot Megadeth - Rust in peace Porcupine tree - fear of the blank planet Septicflesh - the great mass Avenged sevenfold - city of evil Leprous - Bilateral Metallica - Master of puppets Whiplash - Power and pain Dream Theater - Octavarium Tankard - The morning after