Rick HUNOLT: Κέρδισε στο παιχνίδι της επιβίωσης και thrashάρει ξανά

... Κάποτε, στα early 80s, υπήρχε ένα κιθαριστικό δίδυμο που έμεινε στην metal Ιστορία ως Double H.

Επρόκειτο για τους Holt / Hunolt, ήτοι το κιθαριστικό δίδυμο των Exodus που έσπερνε τρόμο είτε στους δίσκους (αρχής γενομένης στο θεϊκό 'Bonded By Blood') είτε στις ζωντανές εμφανίσεις.

Δυστυχώς όμως, οι Double H είχαν εθισμό σε διάφορες ουσίες. Πράγμα όχι και τόσο παράξενο, στα 80s για πολλά metal συγκροτήματα (κι όχι μόνο).

Με το πέρασμα των (πολλών ετών) οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι ο ένας εκ των δύο, ο Holt, ηγείται εδώ και χρόνια των Exodus όντας 'καθαρός', ενώ επελέγη απ΄ τους Slayer ν' αντικαταστήσει τον μακαρίτη Jeff Hanneman. Όλα καλά, σα να λέμε.

Τι απέγινε όμως ο έτερος Καππαδόκης, ο Hunolt; Συμμετείχε, ενώ όμως συνέχιζε τις καταχρήσεις, στο 'Tempo Of The Damned', το κατά πολλούς, δεύτερο καλύτερό τους album, όλων των εποχών.

Αλλά ας μάς τα περιγράψει καλύτερα ο ίδιος ο Hunolt...

"Ο Gary (Holt) είχε σταματήσει [τα ναρκωτικά]. Ο Gary είχε σταματήσει πριν το 'Tempo', και εγώ συνέχισα να κάνω αυτό που έκανα, και ήμουν χάλια, αδερφέ. Και μέχρι και σήμερα όταν ακούω αυτά τα σόλο που έκανα σε εκείνο το άλμπουμ, μπορώ να το ακούσω, φίλε: τον πόνο, τον πόνο, αδερφέ, και την αγωνία που είχα, μόνο τις ενοχές που κουβαλούσα για... το ότι είχα παιδιά και έκανα αυτές τις μαλακίες, και ότι ήμουν μαλάκας και προσπαθούσα να πω ψέματα στον Gary ότι ήμουν μαστουρωμένος. Τι ηλίθιος. [Γέλια] Δεν μπορείς να πεις ψέματα σε έναν μαστουρωμένο όταν είσαι μαστουρωμένος, αδερφέ. [Γέλια] Καταλαβαίνεις τι λέω;... Πρέπει να πω κάτι για τον Gary. Ποτέ, ούτε μια φορά στη ζωή του, και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν είπε "Rick, φίλε, είσαι ένα σκατό, πρέπει να μαζέψεις τα σκατά σου αλλιώς θα σε απολύσω". 'Φίλε, είσαι χάλια', ποτέ δεν μου είπε κάτι τέτοιο, αδερφέ. Και αν δεν εγκατέλειπα το συγκρότημα, θα συνέχιζα να είμαι στους Exodus για όσο διάστημα είτε έπιανα πάτο και απλά... αυτό συνέβη. Έπιασα πάτο και απλά δεν μπορούσα να το κάνω άλλο.

Εστιάζοντας στη ζωή μετά τους Exodus, θυμήθηκε:

"Είχα παιδιά. Ήμουν γαμημένα άστεγος, αδερφέ, δεν είχα λεφτά... υπήρξε ένα πρωί, και το είπα και στο podcast του Robb [Flynn, τραγουδιστής και κιθαρίστας των Machine Head] που ήταν το πιο δύσκολο πράγμα σε όλη μου τη ζωή, φίλε. Ξύπνησα και δεν ήμουν πια στους Exodus. Αυτό ήταν σκληρό. Αυτή ήταν η μέρα που όλος ο κόσμος μου είπε: "Φίλε, καλύτερα να ξυπνήσεις γαμώτο". [Γέλια] Καταλαβαίνεις τι λέω; Γιατί μόλις έχασες τη ζωή σου, αδερφέ, έχασες τα σκατά σου, καταλαβαίνεις τι λέω; Έτσι έπρεπε να φύγω, και ξέρω ότι ο Walter [Morgan, διοργανωτής συναυλιών] το θυμάται αυτό... γιατί έβλεπα τον Walter και δειπνούσαμε μαζί σε, νομίζω ήταν μια συναυλία των Death Angel, και "Τι κάνεις, Rick;" "Λοιπόν, δουλεύω σε ένα Dollar Store, φίλε". Δούλευα σε ένα Dollar Store μετά από αυτό για τρία χρόνια, αδερφέ, μέχρι που γνώρισα κάποιους ανθρώπους στην πόλη μου και άρχισα να κάνω αυτό που κάνω. Αλλά ναι, ήταν δύσκολο, ήταν πολύ δύσκολο. Αλλά τέλος πάντων, είναι αυτό που είναι".

Ο Hunolt αντικαταστάθηκε από τότε από τον Lee Altus των Heathen, και παρά το γεγονός ότι δεν επανήλθε ποτέ επίσημα στο συγκρότημα, έχει παίξει με τους Exodus κατά καιρούς όλα αυτά τα χρόνια, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το 2012, όταν αντικατέστησε τον Holt λόγω των υποχρεώσεων του τελευταίου με τους Slayer. Ο Rick εμφανίστηκε επίσης στο κομμάτι 'Lunatic-Liar-Lord' από το τελευταίο άλμπουμ των Exodus 'Persona Non Grata'.

Επιστροφή στο σήμερα: Είναι πολύ σημαντικό ν' αναγνωρίζεις (νωρίς) τα λάθη σου. Και να προσπαθείς ν' αλλάξεις τα κακώς κείμενα. Ουσιαστικά για να επιβιώσεις. Για να έχεις αύριο. Γιατί αν εξασφαλίσεις την επιβίωσή σου, όλα τ' άλλα φαντάζουν εύκολα: Κι η μουσική και όλα.

Ο συμπαθέστατος Hunolt φαίνεται να κέρδισε τη 'μάχη'. Και πλέον, τον ξαναβλέπουμε (για να πάμε επιτέλους στο αντικείμενό μας...) 'μάχιμο' στη μουσική. Τη μεγάλη του αγάπη.

Η αρχή έγινε πρόπερσι με τους DieHuman, ένα σχήμα το οποίο παίζει ένα ιδιότυπο μίγμα doom, alternative, jazz κι αξίζει τον κόπο να σπεύσετε για ένα άκουσμα. (To album λέγεται 'The Grotesque').

Επειδή όμως, o τυπάρας δεν μπορεί δίχως thrash έκανε κολεγιά με επιφανείς thrash μουσικούς: Τον τραγουδιστή των Hirax Katon M. de Pena, τον πρώην μπασίστα των Blind Illusion Tom Gears, τον πρώην Control, Heathen κλπ. κιθαρίστα Doug Piercy και τέλος τον drummer των Death Angel, Will Carroll.

Αυτή η συνεργασία δημιούργησε ένα καθαρόαιμο thrash σχήμα, τους NEFARIOUS.

Οι οποίοι κυκλοφόρησαν προσφάτως το ντεμπούτο τους album 'Addicted To Power'.

Το οποίο είναι κλασικό thrash, από συνθέσεις άλλες πολύ ενδιαφέρουσες άλλες πιο μέτριες και με μια παραγωγή απλά καλή.

Αλλά ... ποιος νοιάζεται; Σημασία έχει ότι ο Rick HUNOLT, ένα από τα επιφανή ονόματα της δημιουργίας του thrash metal, με κλεισμένα τα 62 έτη, κέρδισε τη μάχη της ζωής. Είναι εδώ. Ζωντανός. Και προσπαθεί με ζήλο για νέα ξεκινήματα. Νέες προκλήσεις. Κι αυτό είναι (πολύ) παραπάνω από το πόσο καλό είναι ένα album. Που για να μην παρεξηγηθώ, όμως, το ντεμπούτο των Nefarious δεν είναι κακό. Και μακάρι αυτή η thrash παρέα να έχει και συνέχεια. Πιο πολύ απ' όλους, το έχει ανάγκη ο Hunolt.