Χτες, στις 20.06, η απογοήτευσή μου δεν αφορούσε το νέο τραγούδι των Maiden 'The Writing On The Wall' αλλά (αν και το ανέμενα...) ότι δε συνοδεύτηκε από την ανακοίνωση ολοκληρωμένης επερχόμενης δουλειάς...
Ίσως όμως επί τούτου, να έχουμε κάτι στις επόμενες ημέρες...
Στο προκείμενο: όπως πάντα θα συμβαίνει με συγκροτήματα larger than life όπως αναμφίβολα είναι οι Άγγλοι, κάθε τι που είναι καινούριο σηκώνει ορυμαγδό σχολίων, ειδικά δε στην εποχή των social media. Και το τονίζω αυτό διότι π.χ., πίσω στο 1988 όταν οι Maiden είχαν κυκλοφορήσει μήνα Απρίλιο το 'Can I play with madness' το συζητούσα προσωπικά με πέντε - έξι φίλους της εποχής εκείνης. Facebook ούτε ως σύλληψη ιδέας δεν υπήρχε.
Σε άλλους - είδα - άρεσε, σε άλλους όχι. Αναμενόμενο.
Αφού ξεκαθαρίσω αυτό που ελάχιστα σας ενδιαφέρει, ότι δηλαδή εμένα μου άρεσε, θα καταγράψω πέντε πραγματάκια γενικότερα και κυρίως αντικειμενικά.
1. Ο ήχος των Maiden, όσο υπάρχει Kevin Shirley θα είναι αυτός. Ο μπουκωμένος. Τον ζητά ο Harris προφανώς αλλά η ιστορία γράφει τον 'Caveman'.
2. To στιλ τους, το πιο prog, το πιο πομπώδες, με τα μακροσκελή κομμάτια και τις αδιάφορες εισαγωγές, υπάρχει από το 'Dance of death' (πιο ξεκάθαρα) και δώθε, άρα σχεδόν 20 χρόνια. Παγιώθηκε, δεν αλλάζει. Πάρτε το απόφαση.
3. Επειδή ακούγονται διάφορα για τον Dickinson, θυμίζω ότι είχε σοβαρό θέμα υγείας (δεν είμαι όμως γιατρός για να ξέρω αν τον επηρέασε) αλλά το σημαντικότερο είναι πλέον 63 ετών και δεν μπορεί να πιάνει τις ψηλές νότες όπως τις έπιανε φερ' ειπείν στο 'Powerslave' που όμως (πόσο απλό...) ήταν μονάχα 26 ετών. Όσο κι αν προσέχεις κι ο Bruce τι κάνει, ο χρόνος είναι αμείλικτος. Το έχουμε δει και σε άλλα μεγαθήρια όπως ο Halford, o Coverdale κι άλλοι αγαπημένοι μας...
4. Ένα τραγούδι είναι απλά ένα τραγούδι. Αν υπάρξει δίσκος θα έχει άλλα 7-8. Τότε θα μπορούμε πιο δίκαια να μιλήσουμε συνολικά. Όχι για στιλ ή ήχο, αυτά είπαμε πως είναι δεδομένα πλέον, αλλά για το αν οι βασικοί συνθέτες το έχουν ακόμη και μπορούν να γράφουν καλά κομμάτια.
5. Διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με απόψεις του τύπου 'τι βγάζουν δίσκους ας γίνουν legend band κι άντε γεια'. Όχι βέβαια. Νέους Twisted Sister δε θέλουμε. Ο μουσικός πρέπει να βγάζει και νέα μουσική διότι αυτή είναι η δουλειά του. Μας το έδειχναν οι Motorhead, μας το δείχνουν οι Priest, οι Purple, οι Saxon κι άλλοι γερόλυκοι. Κατανοώ ότι λόγω ηλικίας αλλά και 'θανάτου' των πωλήσεων cd τα μεγάλα κενά μεταξύ δύο κυκλοφοριών. Αν υποθέσουμε ότι οι Maiden βγάλουν τελικώς album μες στο '21, θα πρόκειται για το μεγαλύτερο κενό ανάμεσα σε δυο δουλειές τους, ήτοι 6 ολόκληρα χρόνια. Αυτό λοιπόν, ναι. Αλλά απλά κάνουμε περιοδείες και παίζουμε τα ίδια και τα ίδια, ΟΧΙ. Το θεωρώ κοροϊδία. Κι οι Maiden δεν είναι τέτοιοι...
6. Εννοείται ότι στο επικοινωνιακό κομμάτι οι άνθρωποι είναι κορυφαίοι. Ο όλος τρόπος παρουσίασης μέχρι να φτάσουμε στο σούρουπο της 15ης Ιουλίου ήταν σεμινάριο για όσους θέλουν να κάνουν καριέρα στο marketing. Εύγε.
7. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια το (γνήσιο) metal πεθαίνει σε δημοφιλία επειδή (εκτός των άλλων) πέραν των 45+, ακόμη κι οι μικρότερες ηλικίες αναμένουν νέα δουλειά από Maiden ή Priest χωρίς ταυτόχρονα να δείχνουν την ίδια ζέση για τους κάθε Striker ή Enforcer. Αλλά αυτό θα το αναλύσουμε άλλη φορά εκτενώς.
Μέχρι τότε, Up the Irons !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου