Οι Γερμανοί Pink Cream 69, πλέον είναι δεκαετίες στο κουρμπέτι.
Από το 1987 που πρωτοσχηματίστηκαν έχουν περάσει 30 χρόνια, ενώ από το
πρώτο ομώνυμο πόνημά τους πέρασαν 28 χρόνια.
Πολλά βέβαια άλλαξαν στην πορεία. Το πιο σημαντικό ότι ο τραγουδιστής κι εκ των ιδρυτών του σχήματος Andi Deris δε θα μπορούσε ν' αρνηθεί τη θέση πίσω απ' το μικρόφωνο των- τεράστιων το 1994- Helloween... Λογικό.
Με την αποχώρηση του drummer Κώστα Ζαφειρίου το 2012, έμειναν πλέον μόλις δύο original μέλη: Ο Alfred Koffler (κιθάρα) κι ο Denis Ward (μπάσο).
Ως πενταμελές σχήμα, οι τύποι απ' την Καρλσρούη βγάζουν φέτος τη δωδέκατη δουλειά τους.
Κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι φέρνουν νέα 'κόλπα' στο metal φάσμα. Hard rock παίζανε, το ίδιο παίζουν και εν έτει 2017. Αυτό που ξέρουν.
Μ' εντυπωσιάζουν όμως για την ποικιλομορφία των συνθέσεων. Επίσης, ενώ τα τραγούδια είναι τυπικά αυτού που μπορούν και θέλουν να παίξουν, έχουν μια φρεσκάδα κι έναν λόγο ύπαρξης. Είναι απλά στη δομή κι όχι απλοϊκά. Και σε κάθε περίπτωση, είναι δίσκος που τον ακούς να κυλά ευχάριστα. Και τέλος, έχει και κάποιες riffάρες: Αν μπεις στο Deezer (γιατί εγώ τ' ακούω καμένο σε cd με ακουστικά) βάλε το 'Bloodsucker' ή το 'Whistleblower' και δε θα περάσεις καθόλου άσχημα... Προς το παρόν, πάρε ένα απ' τα hit (αν και δε μ' αρέσει ο όρος...) του δίσκου.
ΒΑΘΜΟΣ: 8
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου