To μακρινό 1987, εμφανίζεται δισκογραφικά, μια μπάντα που οπτικώς κιόλας, μύριζε αλητεία από μακριά. 5 αλητάμπουρες οι οποίοι σε μια εποχή που το hair metal κοντεύει στα ντουζένια του, μας παραδίδουν έναν δίσκο που ζέχνει σλιζιά (sic),αλητεία, κόκα και bourbon.
Ο δίσκος αυτός δεν ήτανε άλλος από το περίφημο 'Appetite For Destruction'... Το εξώφυλλο του οποίου, στην αρχική εκδοχή, απαγορεύτηκε...
Όταν κυκλοφόρησαν τα 2 πρώτα singles 'Its So Easy' και 'Mr.Brownstone', στην Ελλάδα δεν πήραμε χαμπάρι... Για τους νεότερους, σημερινούς 25άρηδες, να πούμε ότι επρόκειτο για εποχή που στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις επικρατούσαν τα σκυλάδικα και για να κάνεις metal εκπομπή στο ραδιόφωνο, ένα μεσαίας εμβέλειας, παρακαλούσες...
'Οταν όμως, στις 3 Οκτωβρίου βγήκε -και σε κλιπ- το τρίτο single 'Welcome To The Jungle', τότε αρχίσαμε να παίρνουμε γραμμή ότι κάτι μεγάλο γεννιέται εδώ... Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΝΩΣΤΗ...
Μεγάλος πρόλογος, με άλλο κυρίως θέμα: ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΤΕ τα 5 μέλη των Guns n Roses (γι' αυτούς μιλάμε τόση ώρα...), μέχρι και στις μέρες μας (χοντρικά, μιλώντας...).
Ο Axl, έχει κλείσει σήμερα τα 52, έχει παχύνει υπέρ το δέον, έχει τις δικές του ιδιορρυθμίες, αλλά παραμένει το μοναδικό original μέλος. Πηγαινοφέρνει μουσικούς, κρατά ζωντανό το τεράστιο
όνομα του group, όμως ενώ έβγαλε το 2008 το περιβόητο 'Chinese Democracy', έκτοτε τίποτε...
Ο Slash, έκλεισε πριν μερικές μέρες τα 49 κι είναι πάρα πολύ δραστήριος από τότε που εγκατέλειψε τους G n R (Σημειωτέον, ότι στην αυτοβιογραφία του, γράφει πως οι λόγοι που αποχώρησε το 1996 δεν ήταν μουσικοί αλλά ότι ο Axl δεν έδειχνε σεβασμό στους ακροατές και η φυγή των Adler, Stradlin...)... O Slash λοιπόν, φορμάρισε αρχικά τους Slash 's Snakepit με τους οποίους έβγαλε 2 δίσκους, όχι κάτι ιδιαίτερο όμως ... Στη συνέχεια, έφτιαξε με τους Duff Mc Kaghan, Sorum,Weiland, Kushner, τους Velvet Revolver. Βγάλανε 2 δίσκους, πολύ καλούς που ανταποκρίνονταν στ' όνομα και την αξία του line-up και δεν περνάνε απαρατήρητοι (τουλάχιστον). Η μεγάλη ωριμότητα όμως, έρχεται με την προσωπική του μπάντα, τους SLASH. Το 2010 κυκλοφορεί το ομώνυμο πόνημα και δίνει καλό στίγμα. Όσοι βιάστηκαν να πούνε ότι ο Slash πάει να καλυφθεί πίσω από τους πολλούς και γνωστούς guests, αναγκάζονται να καταπιούν τη γλώσσα τους στο δεύτερο πόνημα του σγουρομάλλη κιθαρίστα 'Apocalyptic Love' (2012), με τον τεράστιο Myles Kennedy πίσω απ' το μικρόφωνο: Όποιος δεν έχει ακούσει αυτό το album, μάλλον δεν ενδιαφέρεται πώς ακούγεται το εθιστικό, ποιοτικό και συνάμα σύγχρονο hard rock. Αν δεν το έχετε ακούσει (πολύ λογικό κι ανθρώπινο στις σημερινές εποχές του ...κιμά) δώστε στον εαυτό σας μια ευκαιρία... Το ευχάριστο είναι ότι η τρίτη solo δουλειά του Slash είναι στα σκαριά κι απλώς ... ανυπομονώ.
ΤΕΛΟΣ Α' μέρους (Θα υπάρξει συνέχεια...).
Ο δίσκος αυτός δεν ήτανε άλλος από το περίφημο 'Appetite For Destruction'... Το εξώφυλλο του οποίου, στην αρχική εκδοχή, απαγορεύτηκε...
Όταν κυκλοφόρησαν τα 2 πρώτα singles 'Its So Easy' και 'Mr.Brownstone', στην Ελλάδα δεν πήραμε χαμπάρι... Για τους νεότερους, σημερινούς 25άρηδες, να πούμε ότι επρόκειτο για εποχή που στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις επικρατούσαν τα σκυλάδικα και για να κάνεις metal εκπομπή στο ραδιόφωνο, ένα μεσαίας εμβέλειας, παρακαλούσες...
'Οταν όμως, στις 3 Οκτωβρίου βγήκε -και σε κλιπ- το τρίτο single 'Welcome To The Jungle', τότε αρχίσαμε να παίρνουμε γραμμή ότι κάτι μεγάλο γεννιέται εδώ... Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΝΩΣΤΗ...
Μεγάλος πρόλογος, με άλλο κυρίως θέμα: ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΤΕ τα 5 μέλη των Guns n Roses (γι' αυτούς μιλάμε τόση ώρα...), μέχρι και στις μέρες μας (χοντρικά, μιλώντας...).
Ο Axl, έχει κλείσει σήμερα τα 52, έχει παχύνει υπέρ το δέον, έχει τις δικές του ιδιορρυθμίες, αλλά παραμένει το μοναδικό original μέλος. Πηγαινοφέρνει μουσικούς, κρατά ζωντανό το τεράστιο
όνομα του group, όμως ενώ έβγαλε το 2008 το περιβόητο 'Chinese Democracy', έκτοτε τίποτε...
Ο Slash, έκλεισε πριν μερικές μέρες τα 49 κι είναι πάρα πολύ δραστήριος από τότε που εγκατέλειψε τους G n R (Σημειωτέον, ότι στην αυτοβιογραφία του, γράφει πως οι λόγοι που αποχώρησε το 1996 δεν ήταν μουσικοί αλλά ότι ο Axl δεν έδειχνε σεβασμό στους ακροατές και η φυγή των Adler, Stradlin...)... O Slash λοιπόν, φορμάρισε αρχικά τους Slash 's Snakepit με τους οποίους έβγαλε 2 δίσκους, όχι κάτι ιδιαίτερο όμως ... Στη συνέχεια, έφτιαξε με τους Duff Mc Kaghan, Sorum,Weiland, Kushner, τους Velvet Revolver. Βγάλανε 2 δίσκους, πολύ καλούς που ανταποκρίνονταν στ' όνομα και την αξία του line-up και δεν περνάνε απαρατήρητοι (τουλάχιστον). Η μεγάλη ωριμότητα όμως, έρχεται με την προσωπική του μπάντα, τους SLASH. Το 2010 κυκλοφορεί το ομώνυμο πόνημα και δίνει καλό στίγμα. Όσοι βιάστηκαν να πούνε ότι ο Slash πάει να καλυφθεί πίσω από τους πολλούς και γνωστούς guests, αναγκάζονται να καταπιούν τη γλώσσα τους στο δεύτερο πόνημα του σγουρομάλλη κιθαρίστα 'Apocalyptic Love' (2012), με τον τεράστιο Myles Kennedy πίσω απ' το μικρόφωνο: Όποιος δεν έχει ακούσει αυτό το album, μάλλον δεν ενδιαφέρεται πώς ακούγεται το εθιστικό, ποιοτικό και συνάμα σύγχρονο hard rock. Αν δεν το έχετε ακούσει (πολύ λογικό κι ανθρώπινο στις σημερινές εποχές του ...κιμά) δώστε στον εαυτό σας μια ευκαιρία... Το ευχάριστο είναι ότι η τρίτη solo δουλειά του Slash είναι στα σκαριά κι απλώς ... ανυπομονώ.
ΤΕΛΟΣ Α' μέρους (Θα υπάρξει συνέχεια...).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου