Τ' αφιερώματα σε τούτο το blog δεν τελειώνουν ποτέ.
Και μάλιστα, προτιμούμε τα γραπτά αφιερώματα κι ας έχουν πολύ μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και πολύ περισσότερο χρόνο ν' αφιερώσεις. Διότι είμαστε και της λογικής scripta manent (τα γραπτά μένουν...).
Αυτή τη φορά έχουμε ένα πολύ ωραίο αφιερωματάκι: Επιλέξαμε 20 δίσκους από τον χώρο τού metal ευρύτερα, οι οποίοι ήταν το πρώτο (ντεμπούτο) album τού συγκροτήματος κι ήταν πραγματικά σπουδαίοι.
Κι εννοούμε σπουδαίοι ΜΟΥΣΙΚΑ. Έχουν μέσα τραγουδάρες και το σχήμα αυτό έδωσε από την πρώτη στιγμή το στίγμα του (ανεξαρτήτως αν η συνέχειά του ήταν εξίσου καλή ή αντίθετα, απογοητευτική.
Υπό αυτή την έννοια, κάποια από τα albums που θα παρουσιάσουμε είναι λογικό να δημιούργησαν μία νέα σχολή, ένα νέο υποείδος στο metal γίγνεσθαι.
Επίσης, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, υπάρχουν πολλά σχήματα που κάνανε και συνεχίζουν να κάνουν τεράστια καριέρα, όμως το debut album τους δεν ήταν και τόσο καλό, ενδεχομένως και απογοητευτικό. Χατίρια δεν κάνουμε, πάνω απ' όλα δικαιοσύνη.
Έτσι, δε θα διαβάσετε παρακάτω για τα debut albums των Judas Priest, Scorpions, Saxon, Manowar, Slayer, Megadeth, Def Leppard, Helloween και πολλών άλλων μεγαθηρίων τού είδους. Μπορεί στη συνέχεια να βγάλανε δίσκους - ορόσημα που έχουν μείνει κλασικά για πάντοτε, όμως, το ξεκίνημά τους υπήρξε λιγάκι μουδιασμένο...
Τι θα λέγατε όμως να ξεκινήσουμε;
#1: 'Black Sabbath' - Black Sabbath
Αντιπαρέρχομαι τη γενικότερη θεώρηση αν η γενέθλια μέρα τού heavy metal είναι η μέρα που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο πόνημα των Sabbath, και πάω στην ουσία: Ενδεχομένως ή μάλλον σίγουρα, στην πορεία, οι Sabbath κυκλοφόρησαν καλύτερα albums από το πρώτο τους. Ως ντεμπούτο όμως, στέκεται αγέρωχο.
Έχει evil εξώφυλλο κι ατμόσφαιρα, βαρύτατα riffs και μερικά Sabbath classics κομμάτια. Πριν τους Sabbath έπαιζαν κι άλλοι, περίπου σαν αυτούς. Εδώ όμως, μετρά το όλο πακέτο κι η συνολική πρόταση.
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Black Sabbath', 'N.I.B', 'Evil Woman'.
Trivia: Ο δίσκος ηχογραφήθηκε μέσα σε περίπου 8 ώρες και κόστισε 1200 δολάρια.
#2: 'Crimson Glory' - Crimson Glory
Στην περίπτωση αυτή, υπάρχει σε πρώτη φάση, το προαιώνιο δίλημμα αν είναι καλύτερο το ομώνυμο ντεμπούτο ή το επόμενο 'Transcedence'.
Ειλικρινά, για μένα, μηδαμινή σημασία έχει. Αμφότερα, δισκάρες. Εδώ όμως, έχουμε να κάνουμε με παρθενικά albums κι επικεντρωνόμαστε στο ομώνυμο.
Ως κεραυνός εν αιθρία, κυκλοφορεί τον Οκτώβριο τού 1986. Πέντε μασκοφορεμένοι τύποι από τη Florida, ένας απίστευτος τραγουδιστής και σε εύρος φωνής και σε θεατρικότητα και 8 κομμάτια απίστευτης ποιότητας, έμπλεα λυρισμού που οι ταμπέλες heavy ή power φαντάζουν πολύ φτωχές για ν' αποδώσουν το μεγαλείο τού συγκροτήματος και του συγκεκριμένου δίσκου.
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Dragon Lady', 'Azrael', 'Angels Of War'
Trivia: Από τη Florida οι τύποι, πού αλλού θα ηχογραφούσαν εκείνη την εποχή, παρά μόνο στα φημισμένα Morrisound Studios στην Tampa;
#3: 'Epicus, Doomicus, Metallicus' - Candlemass
Πάντα θα θυμάμαι την εποχή που λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του, ένας φίλος της εποχής, μού έβαλε ν' ακούσουμε το βινύλιο. Δεδομένου ότι την εποχή εκείνη αυτά που ακούγαμε ήταν μεσαίας ή μεγάλης ταχύτητας, αυτό το αργόσυρτο πράγμα, πιο αργόσυρτο κι από το 'Iron man' των Sabbath ας πούμε, ναι μεν μάς ξένισε αλλά από την άλλη μάς άρεσε. Ίσως χρειάστηκε λίγο παραπάνω σε χρόνο λόγω της ιδιομορφίας του αλλά κάποια στιγμή το εκτιμήσαμε. Και κολλήσαμε.
Το ότι ο Marcolin Messiah ήταν εξαιρετικός ερμηνευτής, ο Leif Edling θαυμάσιος συνθέτης και τέλος ότι το 'Epicus...' βάφτισε ένα νέο είδος, το doom, είναι απλά σταθερές, γνωστές εδώ και δεκαετίες...
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Solitude', 'Demon's Gate', 'A Sorcerer's Pledge'.
Trivia: Ο δίσκος ηχογραφήθηκε σε ένα studio παγωμένο, τρία πατώματα κάτω από τη γη. Ο τότε κιθαρίστας Mats Bjorkman περιγράφει: ' Δε μπορείς να φανταστείς πόσο κρύο ήταν. Τα καλοριφέρ δε δούλευαν κι έτσι το πράγμα γινόταν πιο δύσκολο... Φορούσαμε όλοι γούνινα παλτά και μάλλινα γάντια. Το να προσπαθείς να παίξεις κιθάρα με παγωμένα χέρια φαντάζει απίθανο...'.
#4: 'Holy Diver' - DIO
Το μακρινό 1983, ένα από τα ερωτήματα - απορίες που υπήρχαν ήταν κι η εξής: Θα μπορέσει ο Ronnie James DIO μετά από μια περίλαμπρη καριέρα σε Rainbow και Black Sabbath να τα καταφέρει ανάλογα κι ως solo καλλιτέχνης;
Η απάντηση δόθηκε με περίσσια έμφαση και πειθώ όταν κυκλοφόρησε το 'Holy Diver'.
Ναι, ο Ronnie είναι ένας σπουδαίος συνθέτης κι επίσης ξέρει να διαλέγει και πολύ καλούς μουσικούς που θα τον πλαισιώνουν.
Και το κυριότερο, δε χρειάζεται ούτε τον Blackmore ούτε τον Iommi για να βγάζει κομματάρες και να μάς λέει ιστορίες που έχουν τεράστια αποδοχή από τον κόσμο.
Μεγάλο ντεμπούτο από έναν δυσθεώρητο καλλιτέχνη σε αντιδιαστολή με το φυσικό του ύψος...
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Holy Diver', 'Caught In The Middle', 'Don't Talk To Strangers'.
Trivia: O Vinnie Appice έχει δηλώσει σχετικά: 'Όταν η ηχογράφηση τού δίσκου ολοκληρώθηκε, καπνίσαμε 'χόρτο' κι αρχίσαμε να τ' ακούμε στο studio. Ήμασταν σε φάση... 'Fuck, man, this sounds fucking good!'.
#5: 'Metal Church' - Metal Church
Είναι πραγματικά άξιον απορίας πώς στα κατά καιρούς αφιερώματα για debut metal albums δε συμπεριλαμβάνεται αυτή η δισκάρα.
Όταν κυκλοφόρησε (Ιούλιος 1984) αποτέλεσε την πεμπτουσία του heavy / U.S. power / thrash και μπορεί να μην εισηγαγε ένα νέο metal ιδίωμα αλλά ο σωστά κατανεμημένος συνδυασμός των προαναφερθέντων στιλ, τον έκανε ηχητικά ξεχωριστό.
Φυσικά, το επίπεδο των συνθέσεων είναι πολύ υψηλό, ειδικά για ένα νέο συγκρότημα, επίπεδο που εν πολλοίς θα διατηρηθεί σε όλη τους την μετέπειτα καριέρα.
3 αγαπημένα μου τραγουδια: 'Beyond The Black', 'Metal Church', 'Gods Of Wrath'.
Trivia: Θυμίζω ότι μετά από 8 δικά τους κομμάτια, ο δίσκος κλείνει με διασκευή στο 'Highway Star' των Deep Purple.
#6: 'Appetite For Destruction' - Guns'n'Roses
Εδώ, έχουμε να κάνουμε με έναν δίσκο που σηματοδοτεί τα τέλη της δεκαετίας τού '80. Παρότι, πέφτει χρονικά πάνω σε albums - κολοσσούς ('1987' -Whitesnake, 'Hysteria' - Def Leppard, δύο πρόχειρα παραδείγματα) έχει τόση ενέργεια, τόση φρεσκάδα, τόση αλητεία που ήταν δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα αναγνωριζόταν απόλυτα από όλο τον hard rock κόσμο, όπως κι ότι οι δημιουργοί του θα γνώριζαν την αποθέωση και την καθιέρωση στα αμέσως επόμενα έτη (όπως κι έγινε).
Κομβικό σημείο όταν το MTV αποφάσισε εν τέλει (εμώ μέχρι τότε αρνούνταν) να παίξει το βίντεο τού 'Welcome To The Jungle', πολύ αργά το βράδυ.
Αρκετοί το είδαν, τούς άρεσε πολύ και το εν λόγω κομμάτι έγινε εκείνη την εποχή το πιο περιζήτητο κομμάτι τόσο στο MTV όσο και στα ραδιόφωνα.
Όλα τα υπόλοιπα, είναι απλά ιστορία...
3 αγαπημένα μου τραγούδια: 'Welcome to the jungle', 'Sweet child o' mine', 'Mr. Brownstone'
Trivia: Οι φωνές οργασμού στο 'Rocket Queen' είναι αληθινές πέρα για πέρα. Ανήκουν στην stripper Adriana Smith η οποία θέλοντας να εκδικηθεί τον Steven Adler που τα είχαν, συνουσιάστηκε με τον Axl Rose μες στο studio, κι οι φωνές της ηχογραφήθηκαν και μπήκαν στο κομμάτι.
#7: 'Van Halen' - Van Halen
10 Φεβρουαρίου 1978. Στα δισκοπωλεία, βγαίνει το ομότιτλο και συνάμα ντεμπούτο των Van Halen. Το σχήμα έχει πάρει τ΄όνομα των αδερφών Van Halen, που γεννήθηκαν στο Άμστερνταμ από Ολλανδούς γονείς που όμως, το 1962 αποφασίζουν να πάνε στις Η.Π.Α.
Ο πρώτος δίσκος λοιπόν, βρίσκει τον Eddie Van Halen κιθαρίστα στα 23 του χρόνια, να μαγεύει κοινό και κριτικούς με το παίξιμό του. Όλοι μιλούν για τον Eddie που έχει εισαγάγει νέα ήθη κι έθιμα στο παίξιμο (μεταξύ των οποίων το tapping) και γενικώς θεωρούν ότι ένας νέος guitar hero ανέτειλε. Όντως, έτσι ήταν.
Όσο για τον πρώτο τους δίσκο; Περιέχει κομματάρες. Ασχέτως αν διασκεύασαν τα 'You really got me' και 'Ice cream man'.
3 αγαπημένα τραγούδια: 'Eruption', 'Ain't talking about love', 'Atomic punk'
Trivia: Οι αναγνώστες τού Rolling Stone το ψήφισαν σε σχετικό δημοψήφισμα ως το Νο 4 debut album αλλά πρόσεξε, ανάμεσα σε όλο το φάσμα του ροκ, δηλαδή βρέθηκαν πιο ψηλά από Doors, Beatles και Jimmy Hendrix.
#8: 'Iron Maiden' - Iron Maiden
Είναι το ομώνυμο πρώτο album των Maiden μέσα στα 3-4 καλύτερά τους, αντικειμενικά μιλώντας;
Ασφαλώς και όχι. Βρίσκεις εύκολα κάποια καλύτερα απ' αυτό.
Εδώ όμως, έχουμ την πρώτη ΕΠΙΣΗΜΗ 'δήλωση' ενός συγκροτήματος που αφού έκανε το αγροτικό του στο δεύτερο μισό των 70s, καταθέτει με περίσσιο θράσος τα πρώτα δείγματα γραφής.
Κι είναι τέτοια τα δείγματα, που αν ήσουν έστω και λιγο υποψιασμένος καταλάβαινες ότι τούτοι εδώ οι Εγγλέζοι είναι φτιαγμένοι για μεγάλα πράγματα. Τόσο μεγάλα που ούτε τα ίδια τα μέλη του group δεν θα πίστευαν ενδεχομένως...
Οι Iron Maiden καθόρισαν το metal των 80s, μαζί με 5-6 ακόμη συγκροτήματα, κι εδώ, σε αυτό το album του 1980, αρχίζει η Ιστορία τους.
Και για να μην παρεξηγηθούμε είναι πολύ καλό album...
3 αγαπημένα μου τραγούδια: 'Prowler', 'Running free', 'Phantom of the opera'
Trivia: Ελάχιστα είναι τα κομμάτια των Maiden δίχως στίχους. Η αρχή έγινε στο ντεμπούτο τους πόνημα με το κομμάτι 'Transylvania'. Ο ίδιος ο Steve Harris είχε δηλώσει 'το κομμάτι ακουγόταν τόσο ωραίο ως instrumental' που ούτε καν μάς ένοιαξε να του προσθέσουμε στίχους΄.
#9: 'Night Songs' - Cinderella
Μάλιστα. Κάποιοι θα ξινίσουν με αυτή την επιλογή. Από πού κι ως πού, το 'Night songs';
Σύμφωνοι. Δεν ανακάλυψαν την πυρίτιδα οι Cinderella εδώ.
Όμως, θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι παρά την glam εμφάνισή τους, στο ντεμπούτο τους παίζουν ένα γεμάτο ενέργεια hard rock, κυρίως ευθύ, με πινελιές από μπαλάντες που συγκίνησε την Αμερική, όπου μοσχοπούλησε, αλλά ευτυχώς τους μάθαμε κι εμείς, σε σχεδόν πραγματικό χρόνο.
Το γρέτζο τού Tom Keifer αποτελεί σήμα - κατατεθέν ενώ δεν πρέπει να υποτιμήσουμε την πολύ καλή δουλειά του κιθαρίστα Jeff La Bar (απεβίωσε το 2021).
3 αγαπημένα τραγούδια μου: 'Night songs', 'Shake me', 'Somebody save me'.
Trivia: Ανακάλυψη του Jon Bon Jovi ο οποίος μάλιστα, τους πήρε ως support στην περιοδεία του 'Slippery when wet' και πλέον η φήμη τους θα εκτοξεύονταν...
Εκεί στην Γ' λυκείου, με μια καλή παρέα, που περίμενε να τής προτείνω καινούρια πράγματα. Και πέφτει στα χέρια μου, το ντεμπούτο των Annihilator.
Το εισαγωγικό 'Crystal Ann' και το 'Alison Hell' με στοίχειωσαν την ίδια στιγμή. Μία ταξιδιάρικη εισαγωγή κι ένα τραγούδι - παραμάζωμα, που πολύ σύντομα έμεινε για πάντα κλασικό.
Όλος ο δίσκος όμως σπέρνει. Είναι thrash / speed περιωπής με τον Jeff Waters να κάνει επίδειξη των ικανοτήτων του παικτικώς αλλά να έχει γράψει και κομματάρες.
Αυτή τη δισκάρα, τα παιδιά απ' την Ottawa δεν την ξεπέρασαν ποτέ.
Μπορεί το δεύτερό τους πόνημα 'Never Neverland' να είναι κι αυτό σπουδαίο, μπορεί στα τόσα χρόνια καριέρας να έχουν γράψει μερικούς ακόμη αξιόλογους δίσκους, αλλά το ντεμπούτο τους είναι αξεπέραστο. Αντικειμενικά.
3 αγαπημένα μου τραγούδια: 'Alison Hell', 'W.T.Y.D', 'Human Insecticide'
Trivia: Τραγουδιστής ο Randy Rampage (απεβίωσε το 2018 σε ηλικία 58 ετών), ο οποίος τραγούδησε ξανά 10 χρόνια μετά στο album 'Criteria for a black widow'.
#11: 'Lightning to the nations' - Diamond Head
Είναι πίστωση ότι οι Metallica διασκεύασαν το μισό album; Οπωσδήποτε.
Θ' αρκούσε; Σαφώς όχι.
Εδώ, στα 1980, οι Diamond Head επισημοποιούν εμφατικά μαζί με Def Leppard, Saxon και κάμποσους ακόμη την έλευση του NWOBHM.
Κάποιοι θα γιγαντώνονταν σε δημοφιλία, κάποιοι λιγότερο και κάποιοι θα γίνονταν cult...
Αυτοί ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία.
Ο Brian Tatler, σημεριμός κιθαρίστας στους Saxon, κάνει παπάδες, σε ηλικία 20 ετών και γενικώς ο δίσκος είναι ατόφιο heavy metal με κομματάρες.
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Sucking My Love', 'Am I Evil'. 'Helpless'.
Trivia: Το Νοέμβριο του 2020, εν μέσω κορονοϊού, έγινε επανακυκλοφορία του δίσκου, 40 χρόνια μετά, με bonus υλικό, τέσσερις διασκευές σε κομμάτια Purple, Priest, Zeppelin, Metallica.
#12: 'Under The Blade' - Twisted Sister
Ως S.M.F, ενδεχομένως η γνώμη μου να έχει λίγη βαρύτητα παραπάνω.
Ναι, το 'You can't stop rock'n'roll' είναι δισκάρα. Ναι, το 'Stay Hungry' τους έκανε super stars.
Αλλά, το 'Under The Blade' είναι η πρώτη δήλωση, είναι το πιο σκληρό album των Twisted Sister και, κάλλιστα, θα μπορούσε να παίξει και τον ρόλο ενός best of.
Τεράστιος δίσκος, ωμός, ακατέργαστος, επηρέασε κόσμο και κοσμάκη, ακόμη και black metal σχήματα.
3 αγαπημένα μου κομμάτια: (με μεγάλη δυσκολία να επιλέξω): 'Run for your life', 'Destroyer', 'Under the blade'.
Trivia: To 'Destroyer', βαρύ κι ασήκωτο ως κομμάτι το διασκευάζουν οι Six Feet Under στο 'Graveyard Classics II', ενώ στο tribute album για τους Twisted Sister το διασκευάζουν οι Anthrax.
#13: 'Kill' em' all' - Metallica
Την εποχή που κυκλοφόρησε το μακρινό 1983, ήταν ένα σοκ. Πιθανώς, γιατί το 'Bonded by blood' θα κυκλοφορούσε καθυστερημένα δυο χρόνια αργότερα ή γιατί δεν είχαμε ακόμη ακούσει το 'Show no mercy'.
Σκληρό για την εποχή του, με ριφάρες και με νέο αέρα.
Για να μην πολυλογώ, θα δανειστώ λίγες γραμμές από τον Malcolm Dome του βρετανικού Metal Hammer:
'Ιn 1983, four alcohol fuelled kids calling themselves Metallica, recorded their debut album 'Kill ’Em All'. No one knew it would change the world'.
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'The four horsemen', 'Whiplash', Seek and destroy'
Trivia: Το instrumental 'Anesthesia' είχε γραφτεί εξ ολοκλήρου απ' τον μακαρίτη Cliff Burton, ενώ γνωστό τοις πάσι ότι ο εκδιωχθείς Dave Mustaine βρίσκεται στα credits τεσσάρων κομματιών...
#14: 'W.A.S.P ' - W.A.S.P
Άλλος ένας δίσκος ντεμπούτο που δικαίως θα έπρεπε να περιλαμβάνεται σε όλες τις σχετικές λίστες. Πέραν τού ότι ο Blackie κι η τότε παρέα του σοκάρουν το κοινό με τις ζωντανές εμφανίσεις τους και δίνουν τεχνηέντως μπόλικο φωτογραφικό υλικό για τα εξώφυλλα των metal περιοδικών της εποχής, το πρώτο ομώνυμο album τους, περιέχει μια πλειάδα σπουδαίων τραγουδιών που συν τω χρόνω έγιναν ύμνοι...
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'I wanna be somebody', L.O.V.E machine', 'Sleeping in the fire'
Trivia: To 'Fuck like a beast' με το οποίο κατευθείαν οι W.A.S.P στοχοποιήθηκαν από την PMRC , δεν μπήκε στο δίσκο εν τέλει.
Όμως, στην επανέκδοση τού 1998, θα μπει κανονικά όπως και μια διασκευή στο 'Paint it black' των Rolling Stones.
#15: 'Skid Row' - Skid Row
Η αλήθεια είναι μία: Το σχήμα το δημιούρφησαν δύο αλητάμπουρες, ο μπασίστας Rachel Bolan κι ο κιθαρίστας Dave Sambo.
Όταν αργότερα, οι γονείς τού J. Bon Jovi συνέστησαν τον Sebastian Bach ως έναν ελπιδοφόρο τραγουδιστή, απλά το δίδυμο Bolan - Sambo είχαν βρει τον κατάλληλο frontman: και παιδαράς γιανα προσελκύει γυναικείο κοινό και φωνάρα ολκής.
Το album όμως είναι γραμμένο κατά 95% από Bolan - Sambo κι αυτό δεν πρέπει να το ξεπερνάμε...
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Big Guns', '18 and life', 'I remember you'.
Trivia: Ακολούθησε περιοδεία 17 μηνών όπου είχαν την τύχη να παίξοτν και στο ιστορικό Moscow Peace Festival, τον Αύγουστο του '89 μπρος σε 70.000 κόσμο.
#16: 'Herzeleid' - Rammstein
Την ιστορία μου, που άκουσα για πρώτη φορά Rammstein σε ραδιόφωνο της Αθήνας, την έχω ξαναγράψει.
Σε τούτο το album το διακύβευμα δεν είναι τόσο αν συνθετικά είναι άψογο απ' την αρχή ως το τέλος αλλά ότι εδώ έχουμε μια νέα πρόταση: Industrial που ήδη υπήρχε μερικά χρόνια αλλά με γερμανικό στίχο.
Καθόλου εύκολο εγχείρημα, καθόλου εύκολο στοίχημα. Οι Βερολινέζοι το κέρδισαν δικαιότατα...
Μάλιστα, θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό ότι κέρδισαν οπαδούς από διάφορα μουσικά είδη.
Ο κιθαρίστας Richard Kruspe με τα βαρύτατα ριφ είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής.
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Wollt ihr das Bett in Flammen sehen', 'Asche zu Asche', 'Rammstein'.
Trivia: Herzeleid αγγλιστί σημαίνει heartbreak, ελληνιστί σπαραγμός.
#17: 'Opus Eponymous' - Ghost
Ο.Κ, το έχω γράψει στο παρελθόν και προφανέστατα αρκετοί θα συμφωνείτε μαζί μου ότι οι Ghost είναι ένα pop συγκρότημα με την ευρεία έννοια που προσπάθησε αρχές των 10s, ως επί το πλείστον με το image και το μυστήριο γύρω απ' αυτούς και τις περσόνες τους να προσελκύσει ένα νεανικό κοινό. Το είχαμε πάθει κι εμείς, χρόνια πριν: Άλλοι με τους Mercyful Fate, άλλοι με τους Venom κλπ.
Επίσης, δεν τους θεωρώ κάτι σπουδαίο μουσικά.
Για να είμαι όμως ακριβοδίκαιος: όπως προείπα, δημιούργησαν μια τάση κι έναν θόρυβο και τάραξαν νερά. Δεν εξετάζω αν το άξιζαν αλλά συνέβη και τους το πιστώνεις.
Δεύτερο και κυριότερο: Μουσικά και ηχητικά, το ντεμπούτο τους είναι ο μοναδικός δίσκος τους που είναι hard rock με ψήγματα heavy metal. Και ναι, έχει και κάμποσα καλά κομμάτια.
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Con Clavi Con Dio', Elizabeth', 'Ritual'.
Trivia: Όλα τα τραγούδια γράφτηκαν από τον Tobias Forge. Στην ιαπωνική έκδοση, υπάρχει bonus τραγούδι, η διασκευή στο 'Here comes the sun' των Beatles.
#18: 'Doomsday For The Deceiver' - Flotsam & Jetsam
To debut album των Flotsam από την Αριζόνα απέδειξε ότι για να κατατάσσεσαι στο thrash
α. Δε χρειάζεται να το τελειώνεις σε ταχύτητες κι αγριάδα.
β. Ότι και ένα thrash συγκρότημα μπορεί να έχει μία φωνάρα πίσω απ' το μικρόφωνο.
Έχοντας στο εξώφυλλο τον επιβλητικό Flotzilla, οι Flots δημιουργούν ένα αριστούργημα στο είδος, που οι ίδιοι δεν επανέλαβαν ποτέ, παρότι υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις μεταγενέστεροι δίσκοι υψηλών προδιαγραφών.
Οι στίχοι είναι γραμμένοι 99% από τον Jason Newsted (πριν γίνει μεγάλος και τρανός με τους Metallica) και διαπραγματεύονται από την Lizzy Borden (στο 'She took an axe') ως τον Χίτλερ (στο 'Der Fuhrer').
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Iron Tears', 'Doomsday for the deceiver', 'Der Fuhrer'.
Trivia: Παραθέτω - θυμίζω κάποιους από τους στίχους τού 'Der Fuhrer':
Star of David ripped to shreds,
Holocaust, twelve million dead,
Der Fuhrer and his master race.
Red, white and black flies everywhere,
So much power, world beware, Hitler to rule the Earth.
Swastika, horrid miscreation, in the camps of concentration,
God's chosen in that Nazi hell.
#19: 'Bonded by blood' - Exodus
Ας ξαναπώ για άλλη μια φορά το τροπάρι μου: Το 'Bonded by blood' είναι το απόλυτο thrash album. Για μένα και το καλύτερο. Αλλά ας πω το απόλυτο για να μην παρεξηγηθούν οι Slayerάκηδες.
Θα ήταν ενδεχομένως και χρονικά το πρώτο thrash album αλλά ας όψονται οι καθυστερήσεις στις τελικές ηχογραφήσεις, όπως έχει επισημάνει ο Gary Holt.
Αιτιολογώ:
Ο καταιγισμός των ριφς.
Οι εναλλασσόμενες δισολίες των Double H (Hunolt - Holt)
Η οργή κι η λύσσα πίσω απ' το μικρόφωνο του μακαρίτη Paul Baloff.
Η αιμοσταγής ατμόσφαιρα απ' την αρχή μέχρι το τέλος.
Το συνολικό attitude τού τύπου 'ήρθαμε να τα ισοπεδώσουμε όλα', αλλά ξέροντας πώς να το κάνουν κι όχι με ό,τι να 'ναι υλικό.
Το κατατάσσουν ευλόγως στο Πάνθεον. Του γενικότερου metal πολιτισμού...
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Bonded by blood', '...And then there were none', 'Deliver us to evil'.
Trivia: Αρχικά, είχε αποφασιστεί ο δίσκος να λέγεται ''A lesson in violence' αλλά δεν άρεσε το εξώφυλλο που σχεδίασε ο χίπης σχεδιαστής κι έτσι πήγαμε στο γνωστό τίτλο με τα γνωστά Σιαμαία...
#20: 'Led Zeppelin' - Led Zeppelin
Όταν φτάνεις στην εικοστή και συνάμα τελευταία επιλογή, δυσκολεύεσαι πολύ.
Κατέληξα στο ντεμπούτο των Zeppelin που, όταν κυκλοφόρησε δεν ήμουν απλά μικρός αλλά αγέννητος.
Αποτελει όμως, ένα album - ορόσημο, εν γένει για τον σκληρό ήχο μιλώντας, κι όχι συγκεκριμένα για το metal που έτσι κι αλλιώς ως όρο έχει αποκηρύξει ο Robert Plant. Είναι λίγο bluesy, λίγο κλασικό ροκ, λίγο φολκ και φυσικά λίγο hard rock. Αμάλγαμα. Που ο Jimmy Page κι η παρέα του το υπηρέτησαν άψογα.
Ποτέ οι Zeppelin δεν ήταν στα 10 αγαπημένα μου σχήματα του ευρύτερου σκληρού ήχου αλλά δε μπορώ να μην αναγνωρίσω ότι α. Το ντεμπούτο τους βρίθει από κομματάρες και β. (και πλέον σημαντικό) ότι άνοιξαν νέους δρόμους στο πώς θα παιζόταν το hard rock στα 70s...
3 αγαπημένα μου κομμάτια: 'Good times, bad times', Babe, I'm gonna leave you', 'Communication Breakdown'.
Trivia: Το ασπρόμαυρο εξώφυλλο εικονίζει το zeppelin ονόματι Hindenburg που μόλις έχει πιάσει φλόγες στις 6 Μαΐου 1937 και το επέλεξε ο Page...
Τέλος. Αυτά ήταν.
Θα μπορούσα να είχα βάλει το 'Burn my eyes' των Machine Head, ή το ντεμπούτο των Slipknot που γέννησε μια νέα γενιά οπαδών και κάποια ακόμη. Είπαμε, όμως, να το περιορίσουμε σε 20 albums...
Επιπλέον, και σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό με την ευκολία του Youtube που ο καθένας βάζει μια κάμερα μπροστά του και φλυαρεί, εμείς προτιμάμε (ως επί το πλείστον) τα γραπτά που μένουν. Τα γραπτά που ΠΑΝΤΑ είναι πολύ πιο δύσκολα από την πάρλα. Κι ας τρώμε μέρες ολόκληρες για να παρουσιάσουμε κάτι που εσύ θα διαβάσεις σε 5 λεπτάκια... (σ.σ.: γράφω, διορθώνω, στήνω παντελώς μόνος).
Ας είναι όμως. Είπαμε: Είναι η αγάπη για το metal και μάλιστα χωρίς να κερδίζουμε ούτε ένα ευρώ. Ρομαντικός, άρα βλαξ; Πιθανώς. Αλλά αφού εμένα με γεμίζει και μπορώ να το υποστηρίξω ως προσπάθεια, θα το κάνω. Χωρίς οικονομικό αντίκρισμα. Δεν έγινε άλλωστε, κάποτε, τούτο το blog με αυτόν τον σκοπό.
Καλή ανάγνωση, metalheadz.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου