Blaze Bayley, Live In Katerini, review

Πριν ξεκινήσω καθ' εαυτό το κείμενο να  ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΩ ότι τον ιδιοκτήτη του καταστήματος ούτε καν τον γνωρίζω στη φάτσα.

Την περασμένη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου ήρθε για ζωντανή εμφάνιση  στην Κατερίνη ο Blaze Bayley.

OK, ήταν Δευτέρα. ΟΚ, είχε λίγο κρύο.

Από την άλλη, η τιμή εισιτήριου ήτανε λογική. Κρύο θα έχει ως τον Μάρτιο. Συμφωνώ ότι κάποιοι, για κάποιους λόγους (οικονομικούς, οικογενειακούς, επαγγελματικούς κλπ.) δεν μπόρεσαν

να έρθουν. Εκτιμώ όμως ότι αυτοί που δεν μπορούσαν παραήταν αρκετοί για ένα τέτοιο (μεγάλο) συμβάν για την πόλη μας.

Κι επειδή είδα στο Facebook γνωστούς εξυπνάκηδες (διευκρινίζω, όχι Κατερινιώτες) με λογικές του τύπου 'Ποιος Blaze μωρέ' κλπ. θ' απαντήσω ιδιαίτερα ΚΑΥΣΤΙΚΑ.

Κατ' αρχάς ο Blaze, αισίως δισκογραφεί ΕΠΙΣΗΜΑ 30 έτη, από την κυκλοφορία του πρώτου Wolfsbane album 'Live fast, die fast' (1989).

Είναι ο άνθρωπος που ως γνωστόν αντικατέστησε στα 90s τον τεράστιο Bruce Dickinson στους Iron Maiden, μεταξύ πολλών άλλων υποψηφίων κι ακολούθως ηχογράφησε δυο πονήματα μαζί τους. Χωρίς να εξετάσω ποιο ή ποια ήταν καλά, λέω ότι είναι μέλος σε δύο Maiden δίσκους. Το κυριότερο; Δεν τραγουδά απλώς, αλλά σύμφωνα με τα επίσημα credits, στο 'X Factor' έχει συμμετοχή σε 5 συνθέσεις και στο 'Virtual XI' σε άλλες 3... Επιπλέον, εκείνο το διάστημα, έκανε με τους Βρετανούς θρύλους βίντεος και παγκόσμιες περιοδείες.

Από τη στιγμή που έφυγε, ακολούθησε solo καριέρα με κυκλοφορία πολλών νέων δίσκων, πράγμα που τον τιμά γιατί κάθεται  και γράφει συχνά πυκνά μουσική και δε βασίζεται στον τίτλο 'πρώην Maiden τραγουδιστής'. Ομολογώ μάλιστα, επειδή τα έχω ακούσει σχεδόν όλα, ότι μερικά απ' αυτά είναι θαυμάσια...

Καθόλου λοιπόν μικρό μέγεθος δεν είναι για το metal στερέωμα ο Blaze όσο κι αν κάποιοι προσπάθησαν να υποτιμήσουν τον καλλιτέχνη για λόγους που προφανώς καταλαβαίνετε... 

Και το γεγονός μεγεθύνεται από την άποψη ότι ένας καλλιτέχνης τέτοιου βεληνεκούς έρχεται ξέχωρα στην μικρή Κατερίνη αν και θα έπαιζε και Θεσσαλονίκη. Αυτό είχε να γίνει από το 2009, όταν είχαν έρθει (και δεν το πιστεύαμε...), έστω και στην παρακμή τους οι OMEN...

Eπομένως, ο κόσμος - αναλογικά - ήταν λίγος. Και δεν ΤΙΜΑ την Πιερία...

Πριν πάω στα του live να πω και κάτι άλλο λυπηρό αλλά αληθινό: Από τον κόσμο που ήταν μες στο μαγαζί (δεν ξέρω την εκκαθάριση τι έδειξε), το 80% ήταν 40 και κάτι σε ηλικία. Εντάξει, είπαμε ότι η νεολαία το έχει ρίξει στην βρωμοράπ τελευταία, αλλά τέτοιο χάλι; Δεν υπάρχουν 100 μέταλλα 20-25 ετών να γεμίσουν τον χώρο για πλάκα;

Αδικήσαμε τη συναυλία.

Support ήταν κάτι πιτσιρικάδες από Τριανδρία / Πολίχνη, οι Serpent Lord. Αρκετά φιλότιμοι επί σκηνής, με δικά τους τραγούδια, αφού έχουν ήδη ένα full length από πέρσι. Έπαιξαν για περίπου 45 λεπτά.

Γύρω στις 10.30, ο Blaze  κι οι Άγγλοι συνοδοιπόροι του ήταν επί σκηνής.

Ξεκίνησαν πολύ δυνατά με το κομμάτι 'The dark side of black' από το περσινό 'The redemption of William Black' που έκλεισε μια τριλογία δίσκων (πολύ καλών) από το 2016 έως το 2018.

Από εκεί και πέρα, έπαιξαν κομμάτια της προσωπικής του καριέρας, κυρίως από το 'Silicon Messiah' αλλά και τα τρία τελευταία που προαναφέραμε. 

Βέβαια, το Maiden 'Lord of the flies' παίχτηκε πολύ νωρίς δημιουργώντας προσδοκίες για αρκετά Maiden κομμάτια. Όμως, επί πολλή ώρα και μ' εξαίρεση λίγο αργότερα το 'Virus' αναλώθηκαν - και πολύ καλά έπραξαν - σε κομμάτια εκτός Maiden. Αντιλαμβάνομαι ότι ο περισσότερος κόσμος δεν ήξερε τα κομμάτια αλλά είναι λογικό ο άνθρωπος - και ξαναλέω, τον τιμάει - να παίζει κυρίως κομμάτια αποκλειστικά δικά του και να μην στηρίζεται σε Maiden δεκανίκια ...

Στο τέλος, όμως, δικαιώθηκαν κι οι Maiden maniacs: Πάρε 'Man on the edge', πάρε και 'Futureal'. Τέλος συναυλίας. Ή μάλλον όχι... Έχουμε και encore. Μόνο ένα τραγούδι. Αλλά αρκεί: διότι αυτό το ένα, είτε το πάρεις από άποψη αξίας είτε από άποψη χρονικής διάρκειας κάνει για τρία: 'The Clansman' κύριοι, κι ο μεγάλος μάς αποτελείωσε. Στις 00.15.

Μαζί με τους μακρείς προλόγους του επί σκηνής αφού είναι πολυλογάς, η μπάντα βρέθηκε στο σανίδι 1 ώρα και 45 λεπτά. Με 5 τραγούδια Maiden και πάνω από 12 (Blaze) Bayley.

O Blaze φωνητικώς (άσχετα αν η χροιά του ουδέποτε μου άρεσε) κρατιέται πολύ καλά. Εντύπωση μας έκανε ο κιθαρίστας του παικτικά αλλά και το rythm section, μια χαρούλα ήτανε.

Ο Blaze  δε, ήταν εκφραστικότατος κι έδειχνε να ζει όχι τον κάθε στίχο αλλά την κάθε συλλαβή που ερμήνευε. Σημαντικό κι αυτό και το καταγράφουμε.

* Ζητούμε συγγνώμη που για κάποιους τεχνικούς λόγους, το βιντεάκι είναι της κακιάς ώρας. Το βάζουμε απλώς, για να έχετε μια γεύση της κατάστασης εκείνο το βράδυ.

Υ.Γ.: Το μαγαζί σεβάστηκε 100% ή τουλάχιστον έτσι νομίζω τον αντικαπνιστικό νόμο.