Νέα στήλη από απόψε στο μπλογκ μας.
Θα υπάρχει μάχη ανάμεσα σε μουσικούς, προσπαθώντας μάλιστα, όπου αυτό είναι δυνατόν να έχουν και το ίδιο επώνυμο.
Επειδή δεν είμαστε οπαδοί της γνωστής αμερικανιάς 'ο πρώτος είναι πρώτος κι ο δεύτερος τίποτα' ( ή κάπως έτσι...), η μάχη μας δε θα έχει 'νικητή'.
Κι αυτό γιατί κάθε μουσικός έχει την ιστορία του, την προσφορά του και την αξία του.
Απλά, στο τέλος θα βγαίνει ένα γενικό συμπέρασμα.
Οπότε, η στήλη δε θα είναι ανταγωνιστική.
Ξεκινάμε σήμερα, με τη μάχη ανάμεσα σε δυο κιθαρίστες, συνεπώνυμους, τον Gary και τον Vinnie Moore.
Για λόγους οικονομίας χώρου, θα γράφουμε αντίστοιχα G. - V.
O G. είναι Ιρλανδός από το Μπέλφαστ. Δε ζει, αφού απεβίωσε το 2011 σε ηλικία 59 ετών λογω των προσωπικών του 'δαιμόνων'.
Ο V. είναι Αμερικανός και σε λίγες μέρες κλείνει τα 55.
O G. πρόφτασε να κυκλοφορήσει 20 στούντιο δίσκους.
Ο V. αν και έβγαλε τον πρώτο του δίσκο, πίσω στο 1986, εντούτοις έχει μόνο 7 δουλειές. Προσέξτε, μιλάμε πάντα για τις προσωπικές δουλειές, υπό το όνομά του.
O G. εννοείται ότι πέρα από τις solo δουλειές, έχει συνεργαστεί με πολλά groups και projects. Θα ξεχωρίσουμε όμως τη συνεργασία που είχε με τον Phil Lynott στους Thin Lizzy και τη σπουδαία του δουλειά στο 'Black Rose' (1979).
O V. έχει κι αυτός πάμπολλες συμμετοχές, αλλά και μόνο το γεγονός ότι από το 2004 είναι και δισκογραφικά κιθαρίστας των τεράστιων U.F.O τα λέει όλα...
O G. στις δεκαετίες του '70 και '80 παίζει απλά hard rock. Μάλιστα στα 80s κυκλοφόρησε κάποιους από τους καλύτερους δίσκους του. Ξάφνου, το 1991, κάνει στροφή 180 μοιρών και ξεκινά να παίζει blues στο 'Still got the blues'. ΟΚ, έβγαλε κομματάρες αλλά μέχρι το θάνατό του, δεν ξαναγύρισε στο hard rock.
O V. μπορεί και παίζει τα πάντα. Έπαιξε κι αυτός διάσπαρτα τις μπλουζιές του αλλά δεν έφυγε ποτέ από το metal είτε ήταν heavy είτε neoclassical είτε οτιδήποτε, πάντως -κυρίως- metal.
Τι προτείνεις σε κάποιον για τον Gary; To 'Black Rose' γιατί είναι καλό κι ιστορικής αξίας με τον Lynott. Οτιδήποτε από την hard rock περίοδό του (1982-1989) κι αν με το ζόρι πρέπει να επιλέξω δύο δίσκους θα πω τα 'Dirty Fingers' και 'Wild Frontier'. Οπωσδήποτε το 'Still got the blues' γιατί ναι μεν τον χάσαμε από τα χωράφια μας τότε, αλλά ως μουσική είναι το κάτι άλλο...
Τι προτείνεις σε κάποιον για τον Vinnie; Οπωσδήποτε το ντεμπούτο 'Mind's Eye' που περιέχει το 'Lifeforce' που το είχα κάνει και σήμα σε metal ραδιοφωνική εκπομπή μου αφού είναι κομματάρα.
Θεωρώ πολύ καλά και τα 'Time Odyssey' και 'The Maze'.
Πάρτε τώρα με αγάπη δύο προσωπικά playlists για τους δύο τεράστιους καλλιτέχνες / κιθαρίστες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου