MEGADETH - 'Rust In Peace'
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24 Σεπτεμβρίου 1990
Εν πρώτοις, να τονίσω, ότι η συγκεκριμένη δουλειά, όπως και κάνα 2-3 ακόμη του έτους 1990, μας είχαν κάνει -ψευδώς, όπως αποδείχθηκε- να πιστέψουμε ότι η δεκαετία του '90 θα είναι σπουδαία για τα μεγαθήρια του metal όπως τα γνωρίζαμε
από τα θρυλικά 80s ... Αυτό είναι όμως μιαν άλλη -ημερών ολάκερων...- κουβέντα.
Φανατικός οπαδός των Megadeth τότε, διάβαζα σε έντυπα τότε (έντυπα, τονίζω...) ότι το 'So Far...' δεν ήταν και τόσο καλό και 'στράβωνα'. Η αλήθεια είναι ότι εμένα μου άρεσε τότε και σήμερα το θεωρώ επίσης καλό, αρκεί να μην το βάλεις σε σύγκριση με ό,τι κυκλοφόρησαν οι 'Deth την περίοδο 1990-1994.
ΟΚ. Ο 'Είμαι ο Mustaine όποιον θέλω διώχνω, όποιον θέλω φέρνω', απολύει τον Jeff Young και τον Chuck Beehler και φέρνει Marty Friedman και Nick Menza.
Το θέμα είναι ότι ο Dave βρίσκεται σε τρομερό συνθετικό οίστρο (ΟΚ, ήταν ήδη καμένος από χόρτα και ξίδια αλλά μην ξεχνάς ότι ήταν και μόνο 29 ετών παλικαράκι...) πράμα που αποτυπώνεται σε κάθε δευτερόλεπτο του album, σε κάθε αυλάκι ...
Η εν λόγω δουλειά από μόνη της, κάλλιστα θα μπορούσε να σταθεί ως ένα best of. Η δε παραγωγή του Mike Clink υποδειγματική, 26 χρόνια πριν.
Οι στίχοι βρίθουν πολιτικών / κοινωνικών / αντιπολεμικών θεμάτων (πάντα...) ενώ στο 'Lucretia' ναι, καλά καταλάβατε, αναφέρεται στην femme fatale του 15ου αιώνα, τη διαβόητη Λουκρητία Βοργία.
Είμαι περήφανος αλλά πάνω απ' όλα τυχερός που έχω αυτό το album σε κάθε format...
Πληροφορία: Στο εξώφυλλο, εκτός τού Rattlehead (Megadeth mascot) εικονίζονται όλα τα μεγάλα ΄κεφάλια΄της εποχής: ο Άγγλος πρωθυπουργός John Major, ο Αμερικανός πρόεδρος George Bush, ο Γ.Γ της Σοβ. Ένωσης Mikhail Gorbachev, ο Γερμανός πρόεδρος Richard von Weizsacker κι ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Toshiki Kaifu.
Τραγούδι - κόλλημα: 'Hangar 18': Εννοείται, επειδή πρόκειται για κομματάρα με καταιγισμό συνεχόμενων solo . Και το μοναδικό που συνεισφέρει σε σύνθεση ο drummer.
1. Holy Wars... The Punishment Due (Mustaine) - 6:32
2. Hangar 18 (Mustaine, Menza) - 5:11
3. Take No Prisoners (Mustaine) - 3:27
4. Five Magics (Mustaine) - 5:39
5. Poison was the Cure (Mustaine) - 2:56
6. Lucretia (Mustaine, Ellefson) - 3:56
7. Tornado of Souls (Mustaine, Ellefson) - 5:19
8. Dawn Patrol (Ellefson) - 1:51
9. Rust in Peace... Polaris (Mustaine) - 5:35
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 24 Σεπτεμβρίου 1990
Εν πρώτοις, να τονίσω, ότι η συγκεκριμένη δουλειά, όπως και κάνα 2-3 ακόμη του έτους 1990, μας είχαν κάνει -ψευδώς, όπως αποδείχθηκε- να πιστέψουμε ότι η δεκαετία του '90 θα είναι σπουδαία για τα μεγαθήρια του metal όπως τα γνωρίζαμε
από τα θρυλικά 80s ... Αυτό είναι όμως μιαν άλλη -ημερών ολάκερων...- κουβέντα.
Φανατικός οπαδός των Megadeth τότε, διάβαζα σε έντυπα τότε (έντυπα, τονίζω...) ότι το 'So Far...' δεν ήταν και τόσο καλό και 'στράβωνα'. Η αλήθεια είναι ότι εμένα μου άρεσε τότε και σήμερα το θεωρώ επίσης καλό, αρκεί να μην το βάλεις σε σύγκριση με ό,τι κυκλοφόρησαν οι 'Deth την περίοδο 1990-1994.
ΟΚ. Ο 'Είμαι ο Mustaine όποιον θέλω διώχνω, όποιον θέλω φέρνω', απολύει τον Jeff Young και τον Chuck Beehler και φέρνει Marty Friedman και Nick Menza.
Το θέμα είναι ότι ο Dave βρίσκεται σε τρομερό συνθετικό οίστρο (ΟΚ, ήταν ήδη καμένος από χόρτα και ξίδια αλλά μην ξεχνάς ότι ήταν και μόνο 29 ετών παλικαράκι...) πράμα που αποτυπώνεται σε κάθε δευτερόλεπτο του album, σε κάθε αυλάκι ...
Η εν λόγω δουλειά από μόνη της, κάλλιστα θα μπορούσε να σταθεί ως ένα best of. Η δε παραγωγή του Mike Clink υποδειγματική, 26 χρόνια πριν.
Οι στίχοι βρίθουν πολιτικών / κοινωνικών / αντιπολεμικών θεμάτων (πάντα...) ενώ στο 'Lucretia' ναι, καλά καταλάβατε, αναφέρεται στην femme fatale του 15ου αιώνα, τη διαβόητη Λουκρητία Βοργία.
Είμαι περήφανος αλλά πάνω απ' όλα τυχερός που έχω αυτό το album σε κάθε format...
Πληροφορία: Στο εξώφυλλο, εκτός τού Rattlehead (Megadeth mascot) εικονίζονται όλα τα μεγάλα ΄κεφάλια΄της εποχής: ο Άγγλος πρωθυπουργός John Major, ο Αμερικανός πρόεδρος George Bush, ο Γ.Γ της Σοβ. Ένωσης Mikhail Gorbachev, ο Γερμανός πρόεδρος Richard von Weizsacker κι ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Toshiki Kaifu.
Τραγούδι - κόλλημα: 'Hangar 18': Εννοείται, επειδή πρόκειται για κομματάρα με καταιγισμό συνεχόμενων solo . Και το μοναδικό που συνεισφέρει σε σύνθεση ο drummer.
1. Holy Wars... The Punishment Due (Mustaine) - 6:32
2. Hangar 18 (Mustaine, Menza) - 5:11
3. Take No Prisoners (Mustaine) - 3:27
4. Five Magics (Mustaine) - 5:39
5. Poison was the Cure (Mustaine) - 2:56
6. Lucretia (Mustaine, Ellefson) - 3:56
7. Tornado of Souls (Mustaine, Ellefson) - 5:19
8. Dawn Patrol (Ellefson) - 1:51
9. Rust in Peace... Polaris (Mustaine) - 5:35
Albumάρα.....φροντιστήριο....!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαθήματα κιθάρας, τυμπάνων, μπάσσου...!