Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

O μύθος που καταρρέει...

... Όλα αυτά τα χρόνια, γενιές και γενιές μεγάλωσαν μ' ένα αξίωμα: ότι -και καλά... - οι Heavy metal funs είναι οι πιο πιστοί και πιο φανατικοί οπαδοί σε σχέση πάντα με άλλα μουσικά είδη...
Τι θα πει όμως, πίστη και φανατίλα; Και είναι έτσι, τα πράματα;
Τελικά, αποδεικνύεται από πολλά πράγματα, ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ...
Παρατηρώ, ότι και οι λεγόμενοι pop τραγουδιστές, έχουν φανατικούς οπαδούς: Η Lady Gaga, η Madonna, ο J. Bieber, η Kate Perry μαζεύουν εκατομμύρια κόσμου στις συναυλίες τους και τα παραδείγματα από το χώρο της pop είναι κι άλλα, εκατοντάδες. Ταυτόχρονα όμως, και παρά τα downloads, πολλοί καλλιτέχνες εκτός metal, εξακολουθούν να πουλάνε πολύ καλά νούμερα σε γνήσια cd... Aν παρακολουθείς τα επίσημα charts πωλήσεων, στην πρώτη 20άδα, θα βρεις  1-2 metal albums, όλα κι όλα... Η κατάσταση είναι κάπως καλύτερη σε Γερμανία και Ιαπωνία, 2 χώρες που παραδοσιακά έχουν αποδείξει ότι λατρεύουν το metal...
Στην Ελλάδα; Ένα θα πω: Στο live των Judas Priest, τον Ιούλιο του 2011, με τέλειο καιρό, σε ανοικτό χώρο ( Καυταντζόγλειο ) με επιπλέον Whitesnake, Firewind, στην πιθανώς τελευταία παγκόσμια περιοδεία των Metal Gods και μ' ένα εισιτήριο αρκετά οικονομικό, κάποιοι δηλωμένοι Priest οπαδοί της Βορείου Ελλάδος, προτίμησαν τα πιπίνια και τις παραλίες από το τεράστιο metal γεγονός... Τέτοια πίστη και φανατίλα... Κι αυτό , όχι μόνον με τους Priest...
Κάτι άλλο για Ελλάδα. ΟΚ,


 όλοι πλέον, και μιλώ προ  Μνημονίων οπότε  και δεν υπήρχε δικαιολογία, κοιτούσαμε να βολευτούμε με downloads, κομματιών ή ο λόκληρων δίσκων. Θεμιτό ως ένα σημείο. Υπήρχε η γνωστή καραμέλα τα cd είναι ακριβά. Κι όντως είναι. Όμως, εσύ, που υποτίθεται ότι είσαι ο Ελληνάρας φανατικός metal οπαδός δε χαλαλίζεις  30 ευρώ το χρόνο (πρόσεξε: όχι το μήνα, το χρόνο λέω...) για  ν'αγοράσεις 2 όλα κι όλα cd  αγαπημένων σου συγκροτημάτων; Έτσι, για να δείξεις την αφοσίωσή σου και για να έχεις την όλη ιεροτελεστία: Booklet, 





στίχοι, εξώφυλλο, credits. Πολλές φορές μάλιστα, δε χρειάζονται καν 30 ευρώ το χρόνο, αν σκεφτώ π.χ., ότι το 'The Final Frontier' δινόταν στα περίπτερα με κάτω από 10 ευρώ..
Αυτοί λοιπόν οι πιστοί metal funs, που δε δίνουν 20-30 ευρώ σε 365 μέρες για τη μουσική που και καλά λατρεύουν, ευκόλως δίνουν 20 ευρώ σε σφηνάκια για να ρίξουν σ' ένα βράδυ το γκομενάκι κι εξίσου ευκόλως στάζουν 300 (!!!!!) ευρώ για ένα iphone...
Συμπέρασμα: Το παραμύθι. όλα αυτά τα χρόνια ήταν ωραίο, αλλά δεν είχε δράκο... Όχι, σε όλα τα μουσικά είδη υπάρχουν πιστοί και κάπου - κάπου χρειάζεται και καμιά ΑΠΟΔΕΙΞΗ. Άλλωστε εμείς οι metal οπαδοί, από το ΥΣΤΕΡΗΜΑ μας, αγοράζαμε βινύλια στα 80s (προτιμώντας π.χ. να μη βγούμε ένα Σάββατο έξω...) από το υστέρημά μας θα παίρναμε (αν θέλαμε...) και τώρα...
Φυσικά, χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε τα κέφια των λίγων δισκάδικων που απέμειναν που σου πουλάνε την τάδε cult μπάντα και το album της ,κυκλοφορίας πριν 20 χρόνια με ... 17 ευρώ... ΟΧΙ, εκεί πάμε αλλού, στην εκμετάλλευση...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου