Δόγμα 1: Οι Suicidal Angels έχουν πλέον ξεφύγει από τα στενά ελληνικά όρια κι εντελώς άξια, ουδεμία αμφιβολία.
Δόγμα 2: Είναι η καλύτερη ελληνική thrash μπάντα ever...
Δόγμα 3: Το μυαλό και η κινητήριος δύναμη είναι ο Μελισσουργός κι ο Ορφέας.
Πάμε στο album τώρα, θυμίζοντας ότι ούτε τα παιδιά γνωρίζω προσωπικώς, ούτε καμιά εταιρία μ' έβαλε να κάνω αβάντες, ούτε κάνα περιοδικό.
Το εξώφυλλο είναι σπουδαίο, αναμενόμενα καλό (και λίγο λέω...) από τον Repka.Για να ακριβολογώ, και μου κάνει εντύπωση που δεν το έχουν γράψει τα 'μεγάλα' έντυπα, μού θυμίζει αρκετά το εξώφυλλο του Iron Maiden single 'Run To The Hills (όσοι το έχουν, καταλαβαίνουν...).
Το περιεχόμενο τώρα:
Τα τραγούδια, σε γενικές γραμμές κινούνται στο γνωστό ύφος των Angels: Προσωπικά, δε διέκρινα νεωτερισμούς και για να 'μαι ειλικρινής, δε θα ήθελα κιόλας... Εκτός αν νεωτερισμός θεωρείται το γεγονός ότι έχουν κάποια μεγάλης διάρκειας κομμάτια, οπότε ΟΚ.
Κατά καιρούς, διαβάζω σε έντυπα ηλεκτρονικά και μη, για τις επιρροές τους. Πουθενά, και σύμφωνα με τα δικά μου αυτιά, δεν αναφέρονται οι ΕΠΙΡΡΟΕΣ από τους τεράστιους Exodus σε κάποια κομμάτια όλων των δίσκων. Εν προκειμένω, το 'Seed Of Evil' που είναι απ' τα αγαπημένα μου, θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται στο 'Tempo Of The Damned'.
To album έχει πολύ καλά κομμάτια που σε κρατάνε 'ζεστό' από το track 1 ως το track 10.
Αυτό που προσωπικά με 'χάλασε' λιγάκι είναι ότι υπάρχουν αρκετά Slayerίζοντα κομμάτια κι εννοώ τις ψηλές ταχύτητες που κάπου κουράζουν. Αφού έχουν στο τσεπάκι τους ορυμαγδό riffs θα ήθελα λίγο πιο κάτω τις ταχύτητες. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα κομμάτια αυτά είναι ανέμπνευστα.
Ο Μελισσουργός μάς αρέσει όπως είναι στο κομμάτι ερμηνεία (οργή), η παραγωγή εκπληκτική.
Από 'κει και πέρα, ασχέτως ότι βλέπουμε επιρροές, σημασία έχει πως τα παλικάρια τις έχουν φιλτράρει προ πολλού, κι έχουν το δικό τους ήχο, αναγνωρίσιμο κι αγαπημένο.
ΕΝ κατακλείδι: Η αναμονή άξιζε τον κόπο, πέρασα ένα πολύ όμορφο Σ-Κ ακούγοντάς το κι όσο είναι ταπεινοί, έχουν πολλά μα πολλά να προσφέρουν... Μπράβο.
ΒΑΘΜΟΣ: 8,5 / 10
Δόγμα 2: Είναι η καλύτερη ελληνική thrash μπάντα ever...
Δόγμα 3: Το μυαλό και η κινητήριος δύναμη είναι ο Μελισσουργός κι ο Ορφέας.
Πάμε στο album τώρα, θυμίζοντας ότι ούτε τα παιδιά γνωρίζω προσωπικώς, ούτε καμιά εταιρία μ' έβαλε να κάνω αβάντες, ούτε κάνα περιοδικό.
Το εξώφυλλο είναι σπουδαίο, αναμενόμενα καλό (και λίγο λέω...) από τον Repka.Για να ακριβολογώ, και μου κάνει εντύπωση που δεν το έχουν γράψει τα 'μεγάλα' έντυπα, μού θυμίζει αρκετά το εξώφυλλο του Iron Maiden single 'Run To The Hills (όσοι το έχουν, καταλαβαίνουν...).
Το περιεχόμενο τώρα:
Τα τραγούδια, σε γενικές γραμμές κινούνται στο γνωστό ύφος των Angels: Προσωπικά, δε διέκρινα νεωτερισμούς και για να 'μαι ειλικρινής, δε θα ήθελα κιόλας... Εκτός αν νεωτερισμός θεωρείται το γεγονός ότι έχουν κάποια μεγάλης διάρκειας κομμάτια, οπότε ΟΚ.
Κατά καιρούς, διαβάζω σε έντυπα ηλεκτρονικά και μη, για τις επιρροές τους. Πουθενά, και σύμφωνα με τα δικά μου αυτιά, δεν αναφέρονται οι ΕΠΙΡΡΟΕΣ από τους τεράστιους Exodus σε κάποια κομμάτια όλων των δίσκων. Εν προκειμένω, το 'Seed Of Evil' που είναι απ' τα αγαπημένα μου, θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται στο 'Tempo Of The Damned'.
To album έχει πολύ καλά κομμάτια που σε κρατάνε 'ζεστό' από το track 1 ως το track 10.
Αυτό που προσωπικά με 'χάλασε' λιγάκι είναι ότι υπάρχουν αρκετά Slayerίζοντα κομμάτια κι εννοώ τις ψηλές ταχύτητες που κάπου κουράζουν. Αφού έχουν στο τσεπάκι τους ορυμαγδό riffs θα ήθελα λίγο πιο κάτω τις ταχύτητες. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα κομμάτια αυτά είναι ανέμπνευστα.
Ο Μελισσουργός μάς αρέσει όπως είναι στο κομμάτι ερμηνεία (οργή), η παραγωγή εκπληκτική.
Από 'κει και πέρα, ασχέτως ότι βλέπουμε επιρροές, σημασία έχει πως τα παλικάρια τις έχουν φιλτράρει προ πολλού, κι έχουν το δικό τους ήχο, αναγνωρίσιμο κι αγαπημένο.
ΕΝ κατακλείδι: Η αναμονή άξιζε τον κόπο, πέρασα ένα πολύ όμορφο Σ-Κ ακούγοντάς το κι όσο είναι ταπεινοί, έχουν πολλά μα πολλά να προσφέρουν... Μπράβο.
ΒΑΘΜΟΣ: 8,5 / 10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου