Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Best Heavy Metal albums Of 2015 (And ... many more)

Δυο λόγια, πριν πάμε στη λίστα με τα καλύτερα του '15.

Πρωτίστως, είναι ΑΝΕΦΙΚΤΟ, ακόμα και για επαγγελματίες του είδους να ακούσουν χιλιάδες κυκλοφορίες. Εμείς, ακούσαμε εκατοντάδες. Αυτό δε σας το λέει κανείς, όμως. Επίσης, υπάρχουν ΠΑΝΤΑ albums που δεν προφταίνεις ν' ακούσεις,

τ' ακούς μεταγενέστερα αλλά πλέον ειν' αργά για να μπούνε στη λίστα. Ευνόητο, επίσης ότι οι λίστες, ΟΛΕΣ, απηχούν τα γούστα, τις εμμονές, τα κόμπλεξ, τα παιδικά βιώματα, την πείρα αυτού που τις συντάσσει. Κι οι γνώμες είναι ξέρετε, σαν τι ... Μ'αυτά τα δεδομένα, καλή ανάγνωση, metalheadz !


SAXON – 'Battering Ram'
 

Είπαμε, η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια ... Έχουνε καβατζάρει τα 60  Byford, Quinn, Glockler ( ο τελευταίος είχε και μια δύσκολη εγχείριση...) και παρά ταύτα, κυκλοφορούν το 21ο πόνημά τους το οποίο είναι εξαιρετικό ! Συγκρότημα – κόσμημα για τη συνέπεια στην κυκλοφορία καλού , νέου υλικού το οποίο πάντα υποστηρίζεται περίφημα στα live. Θες κι άλλα;


CHILDREN OF BODOM – 'I Worship Chaos'

Ποτέ δεν ήμουνα οπαδός του είδους που παίζουν οι Bodom του A. Laiho. Εδώ όμως, έχουνε γραφτεί καλά τραγούδια. Τέτοια, που δε σ' αναγκάζουν να πατήσεις το κουμπί του επόμενου ή, ακόμα χειρότερα, να βγάλεις το cd. Οι 3 διασκευές είναι καλοπαιγμένες, αλλά το album βρίσκεται στη λίστα για τα κανονικά Bodom tracks.


RAVEN – 'Extermination'


Από τις ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς, αν μη τι άλλο. Να τι έγραφα στις 29-04-15... http://27yearsofmetal.blogspot.gr/2015/04/raven.html


W.A.S.P – 'Golgotha'

Ξεκαθαρίζω εκ νέου: Δε λέω ότι η δουλειά αυτή έχει το εκτόπισμα ενός  'W.A.S.P' ή ενός 'The Headless Children' αλλά οπωσδήποτε, μετά από αρκετά χρόνια αναμονής και με τον Blackie να έχει βαρύνει σωματικά και πνευματικά, το 'Golgotha' με τις αρκετές προσεγμένες συνθέσεις του (με πρώτη και καλύτερη την ομώνυμη) αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη ...


SYMPHONY X – 'Underworld' 


Για ένα συγκρότημα που με το 'ICONOCLAST' έβαλε τον πήχυ πιο πάνω κι απ' τον ουρανό
, ο,τιδήποτε έβγαζαν μετά, θα φαινόταν εκ προοιμίου υποδεέστερο. Αυτό ήταν de facto το μειονέκτημα του 'Underworld', η σύγκριση. Αυτό όμως είναι λάθος. Δες τη δουλειά τους μεμονωμένα. Αξίζει; Τι λες τώρα ; Για άλλη μια φορά ηχοτόπια neoclassical / prog metal που μόνο άτομα σαν τους Romeo / Pinella αγγίζουν και ... μάς 'αγγίζουν' ...

Να στο πω κι αλλιώς ; Μόνο τα 'Without You' και 'Swan Song' να είχε ο δίσκος θ' άξιζε τα λεφτά του ...


TRESPASS - 'Trespass'


Αυτό που συμβαίνει με τους Trespass, είναι αξιοπερίεργο. Σχηματίζονται τον Απρίλιο του '79 ως ένα από τα πολλά -τότε- NWOBHM σχήματα. Κάνουνε κατά σειρά demo,singles κι εν τέλει E.P ('Bright Lights', 1981) κι εξαφανίζονται δίχως να κάνουν full length … Το οποίο έρχεται τελικώς το 1993 ('HEAD'). Ξαναεμφανίζονται πρόσφατα και βγάζουν φέτος το ομότιτλο πόνημά τους, δεύτερο σε 35 ( !!! ) χρόνια. Περιέχει μαζεμένα παλιότερα κομμάτια, 


πιθανώς σε νέο mastering, κλασικού αγνού, παλιού heavy metal. Καταιγισμός πωρωτικών riffs. Το πιο ευχάριστο ; Οι ίδιοι λένε στην ιστοσελίδα τους, ότι θ' ακολουθήσει και νέα (μακάρι...) δουλειά.


STRYPER – 'Fallen'


Τα είπαμε κι όταν βγήκε. Δεν το περίμενα, τέτοιο ισχυρό comeback. Εύγε στους Αμερικάνους, που αποδεικνύουν ότι ο χαρακτηρισμός, έτσι απλά, 'να και μια white metal μπάντα', τους αδικεί κατάφωρα ...

U.D.O – 'Decadent' 

 
Πολύ καλή δουλειά από τον γερόλυκο έχοντας δίπλα τα παλικάρια Smirnoff – Heikkinen στις (οργιώδεις...) κιθάρες και μ' ένα τραγούδι (The meaning of life), απ' τα προσωπικά κολλήματα της χρονιάς που φεύγει. Θα κάνει κι άλλες ζημιές (παρά την ηλικία του...) ο κοντός με το γρέτζο.

Info: Ήταν το πέμπτο σερί πόνημα των U.D.O, με τίτλο μόνο μια λέξη και το ένατο σε 17 δουλειές. Λακωνικότατος...


DIVINER – 'Fallen Empires'


Γιάννης Παπανικολάου. Εγγύηση. Τα υπόλοιπα στην κριτική, όταν έγινε πρώτη φορά ... http://27yearsofmetal.blogspot.gr/2015/09/diviner.html


CHASTAIN – 'We Bleed Metal'


ΟΚ, δε μαθαίνεις νέα κόλπα σε γέρικο σκύλο, το ξέρουμε. Ε, και ; Chastain κιθάρα, μέγιστη αξία για μας τα παιδιά των 80s, η Leather Leone στο μικρόφωνο και μπορεί να μην το ... ματώσαν το metal, αλλά ο δίσκος εν γένει μια χαρούλα είναι για να τρυπώσει στην ταπεινή τούτη λίστα.


MARILYN MANSON – 'The Pale Emperor'


Ο Marilyn, αγαπημένη μου περσόνα στα δύσκολα 90s, κυκλοφόρησε την ένατη δουλειά του στις 15 Ιανουαρίου. Έχω αντιληφθεί εδώ και χρόνια, ότι δουλειές- δυναμίτες  σαν το 'Antichrist Superstar' δεν πρόκειται να ξαναβγάλει αλλά επειδή συνθετικώς τον είχε πάρει η κάτω βόλτα, ναι, αυτή η δουλειά είναι αρκούντως καλή.


ENFORCER – 'From Beyond'


Ας γίνω λιγάκι ιερόσυλος για κάποιους: Ναι, έχουν αρχίσει να με κουράζουν οι τύποι. Κάποια στιγμή θα πρέπει αναγκαστικά να νεωτερίσουν. Αυτό δε σημαίνει ότι η συγκεκριμένη δουλειά δεν είναι στα γνωστά, καλά standards των Σουηδών. Οι οποίοι δεν είναι -πλέον- φερέλπιδες κι ως εκ τούτου υπάρχουνε απαιτήσεις.


SCORPIONS – 'Return To Forever'

Την πατήσαμε. Ακούσαμε ότι πρόκειται για ηχογραφήσεις των 80s, ανεμομαζώματα, ιδέες απ' το σεντούκι. Την πάτησα. Είναι τέτοια η ποιότητα των γερόλυκων Γερμανών που ακόμα κι ένα -μη κανονικό- album είχε εξαιρετικές στιγμές. Κι ένα 'Eye Of The Storm' για επιδόρπιο και να σου αποδεικνύει ότι οι μάγκες βγάζουν σπουδαίες μπαλάντες, έτσι ... για πλάκα.


ARMORED SAINT – 'Win Hands Down'

Διόλου τυχαίω, θαρρώ, ότι όλα τα μεγάλα σ' επισκεψιμότητα sites, το είχαν αν όχι ως τo καλύτερο της χρονιάς, σίγουρα στο Top-10. Δικαίως. Για ένα


 συγκρότημα που ποτέ δεν πούλησε τρελά, απ' την άλλη (δισκογραφικά) ουδέποτε μας απογοήτευσε. Το αντίθετο. Έτσι και φέτος...


SLAYER – 'Repentless'
 

Θα είμαι ξεκάθαρος: Καίτοι ουδέποτε ήμουν φανατικός οπαδών των 'Σφαγέων', δεν καταλαβαίνω αυτούς που απογοητεύτηκαν με το REPENTLESS. Μια χαρά κυλάει, ο ήχος είναι Slayeeeer κι ο Holt θεός. Τώρα, με τα κολλήματα του τύπου 'παίζουν τα δυο τέταρτα του original line-up', προσωπικά δε συγκινούμαι...


DISTURBED – 'Immortalized'

Ουδέποτε αμφέβαλα για την ποιότητα και τη συνθετική ικανότητα των Αμερικανών. Απλώς, κάπου στη διαδρομή το 'χασαν. Η φετινή δουλειά τους ξαναβάζει (ευτυχώς...) στις ράγες. Έτσι μπράβο.


KATANA – 'The Greatest Victory'


Τρίτη δουλειά για τους Σουηδούς (σ.σ.: Katana είναι είδος γιαπωνέζικου σπαθιού...) κι ενώ την άκουσα σχετικά πρόσφατα, εκτιμώ ότι έχει επαρκή αριθμό καλών συνθέσεων για ν' αξίζει μια θέση στη φετινή λίστα...




Από ποιους δίσκους περιμέναμε περισσότερα ...


Haven -KAMELOT. 


Μπαντάρα, αδυναμία μου, καλή, ποιοτική δουλειά, καλύτερη ίσως του Silverthorn' αλλά κάτι του έλειπε για απογείωση ...


'The Book Of Souls' – IRON MAIDEN.

Τα ξανάπαμε. Εμείς που 30 χρόνια τώρα υπηρετούμε αδόλως το metal, οι MAIDEN ήταν μια από τις 7-8 μπάντες με τις οποίες ξεκινήσαμε. Αγάπη και δέος. Γι' αυτό, δεν άρχισα τους διθυράμβους όταν κυκλοφόρησε 'το βιβλίο των ψυχών'.

Διάσπαρτες καλές ή πολύ καλές στιγμές ανάμεσα σε αρκετές μέτριες. Αν σε κάποιους αρκούσε ότι απλά ήταν ανώτερο του ελεεινού προηγούμενου, OK. Εγώ από Maiden έχω απαιτήσεις.


'Suicide Society' – ANNIHILATOR

Κι εδώ κάποια διάσπαρτα καλά θέματα. Εντάξει, δεν είμαστε όλοι μουσικοί για να μείνουμε απλώς στα παιξίματα του Waters. Credit αυτό βέβια, όπως και 4-5 ωραίες συνθέσεις αλλά ...


FAITH NO MORE – 'Sol Invictus'

Κι εδώ υπήρξε γλυκιά αναμονή για τη δισκογραφική επιστροφή τους, αλλά έχω την αίσθηση ότι περιμέναμε περισσότερα (λίγα ή πολλά, ήσσονα σημασία έχει...).


'Pagan Ritual' – ROCKA ROLLAS


Δεν το λες άσχημο το πόνημά τους, αλλά για μια μπάντα που επενδύεις ότι θα σε απασχολήσει τα επόμενα χρόνια, όχι, δυστυχώς, δεν πείστηκα ...


'My God-Given Right' – HELLOWEEN

Πάει στη γνωστή λογική της Deris εποχής, άρα κατ' εμέ, εκ προοιμίου δε θα μπορούσε να είναι κακό. Έχει μια από τις καλύτερες ever Helloween μελωδίες στο κομμάτι 'Stay Crazy'. Βγήκε στον 'τάκο', απλώς επειδή το είδα λίγο κατώτερο των 2 προηγούμενων δουλειών τους...



BEST E.P OF 2015


DENNER – SHERMANN - 'Satan's Tomb'

Το πρώην κιθαριστικό δίδυμο των Mercyful Fate κυκλοφόρησε αυτό το 4 τραγουδιών πόνημα και κατάφερε να μου ανοίξει την όρεξη για την full-length δουλειά τους. Και ναι, ακούγεται αρκετά ( ουδόλως με νοιάζει...) σαν Merc. Fate.


Best cover album of 2015.


ADRENALINE MOB – 'Dearly Departed'

 
Θα το ανακήρυσσα ως καλύτερο στην κατηγορία του, μόνο και μόνο για το σπουδαίο Sabbath medley. Θ' αρκούσε. Έχει όμως κι άλλες πετυχημένες διασκευές (φερ' ειπείν  'The Devil Went To Georgia'…) συν ότι είναι η τελευταία επίσημη ηχογράφηση του μέγιστου (μακαρίτη) A.J. Pero.

Στην πιθανή ερώτηση, Lef γιατί δεν προτίμησες το 'Purple Album', θα πω ότι αφ' ενός είναι μονόμπαντα μόνον διασκευές Purple , αφ' ετέρου δε, με τον Hoekstra διαθέσιμο, κάθεσαι και γράφεις νέα μουσική. Κατά τ' άλλα ως διασκευές σπέρνουν... 


Best live album RAMMSTEIN – 'In Amerika'


Θες επειδή το setlist είναι εξαιρετικό, θες επειδή το 'χουν γενικώς στα live, θες η καλή παραγωγή, ναι , ίσως η καλύτερη φετινή ζωντανή δουλειά. Αν έβαζα δεύτερη επιλογή θα έλεγα τα 2 albums των Deep Purlpe, αφ' ενός γιατί κι αυτοί live είναι πολύ καλοί, μα κυρίως επειδή τα setlist είναι απρόσμενα, με όχι συνηθισμένα τραγούδια...


ALBUM Landmark  

'BAD MAGIC' – MOTORHEAD 



Αβλεπεί. Αφού, εκ των πραγμάτων, είναι, ΔΥΣΤΥΧΕΣΤΑΤΑ, ως αναμενόταν, το τελευταίο Motorhead album με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πέρα όμως απ' αυτό, το album ήταν κλασικουριά 'Head, και ναι, 6-7 συνθέσεις πολύ καλές. Θα μάς λείψουν πολύ...









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου