SLAYER - 'Repentless' , Review

Πρώτη δουλειά των Σφαγέων, δίχως τον μακαρίτη HANNEMANN. Και δίχως Lombardo βεβαίως, αλλά δίχως αυτόν έχουνε συνηθίσει ...
Ο Γιάννης φοβόταν ως πιότερο Slayerικός μήπως λόγω της παρουσίας του τιτανοτεράστιου Gary Holt ,οι Slayeeeeer  Exodusοποιηθούν ...
Κατ' εμέ, αυτό στο Repentless δε συμβαίνει
κατά διάνοια ... Pure Slayer album. Όχι ότι αν είχε Exodus στοιχεία, θα 'τρεχε κάτι, μάλλον για καλό θα ήταν ... Αλλά έλα που δεν έχει ...
Υπάρχουν διάσπαρτα στοιχεία από αρκετές προηγούμενες δουλειές τους, ακόμα κι από τις εποχές  'Seasons...'. Συνθετικά μου ακούγεται πιο δουλεμένο κι ορεξάτο σε σχέση με τον προκάτοχό του που από τότε ακόμη μου φαινόταν κάπως κουρασμένο. Αυτό που προσωπικά μου άρεσε (γι' αυτό πάντα λέμε ότι κάθε κριτική ενέχει υποκειμενικότητα) είναι ότι το album έχει λιγότερα στοιχεία crossover και κοπανίδι και αρκετές πιο βαριές / σκοτεινές στιγμές όπως π.χ. το 'When The Stilness Comes'.
Εν τέλει, άξιζε αναμονή 6 χρόνων; Ανάλογα με το τι περίμενε ο καθείς. Αν κάποιος περίμενε ένα θεϊκό album με το Araya γεμάτα 54 έτη, ίσως και να μην του κάθισε καλά ... Για μένα, που επιζητούσα ένα typical Slayer album με καλές συνθέσεις, μια χαρά το βρίσκω...

ΒΑΘΜΟΣ: 7,5 / 10

Tip: Repentless λέξη στ' Αγγλικά δεν υπάρχει ... Ανακάλυψη του ψυχάκια του King είναι ...