Μιαν άλλη τάση που επικρατεί στην Ελλάδα ( κι όχι μόνο...) την τελευταία (τουλάχιστον) πενταετία είναι να θυμόμαστε έναν δίσκο που κυκλοφόρησε σαν σήμερα πριν 10, 15, 25, 30 ή 40 χρόνια.
Κι αρχίζουμε άπαντες, έχοντες γνώση κι ημιμαθείς, ψηλοί
κοντοί, άνθρωποι που τα ζήσαμε κι άλλοι που δεν είχαν γεννηθεί, ευγενείς ή αγενείς να καταγράφουμε τη γνώμη μας για τον δίσκο, με τρόπο περισπούδαστο κι απόλυτο: Καλώς. Άλλωστε, οι γνώμες είναι σαν τους κώλους, έχουν όλοι.
Καλά όλα αυτά, αλλά πλέον έχει καταντήσει ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΛΑΓΝΕΙΑ ... Μου θυμίζει κάτι γεροντάκια 80 ετών που κάθονται στο καφενείο, κουτσοπίνουν τσίπουρο και θυμούνται το φυλάκιο που υπηρέτησαν, για να νιώσουν περήφανοι λίγο πριν ...πεθάνουν ...
Είναι καλό, να λές ότι σαν σήμερα κυκλοφόρησε τ' ομώνυμο Iron Maiden album αλλά αυτό οκ, συνέβη πριν 35 χρόνια. Λογικότερο και πιο ενδιαφέρον μου ακούγεται το ν' ασχοληθώ με την κατάντια του super group που πλέον θεωρείται γεγονός να βγάζει δίσκο πριν τα 5 χρόνια ή αν οι Maiden έχουν να δώσουν κάτι (ουσιαστικά καλό) δισκογραφικά πλέον ...
Η τάση λοιπόν είναι υπέρ του παρελθόντος ... Το οποίο ναι μεν είναι για το metal χρυσό ( χιλιάδες φορές έχω/έχουμε υποστηρίξει ότι σαν τα 80s ...τίποτα) αλλά κούρασε.
Επειδή το metal, δεκαετίες τώρα ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΕΙΤΑΙ από το underground, παραλλάχθηκε ( κι όχι πέθανε στα 90s, όπως έλεγαν κάποιοι γραφικοί για να δικαιολογηθούν που το γύρισαν στα σκυλάδικα...) αλλά είναι ακόμα εδώ η κουβέντα για μένα είναι ΤΟ ΠΑΡΟΝ και ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ της αγαπημένης μας μουσικής, ήτοι:
Ποια είναι τα ρεύματα που επικρατούν στο πρώτο μισό των 00s;
Υπήρξε ανανέωση τα τελευταία έτη; Αντέχει και πόσο το underground; Μήπως είναι προτιμότερο (παγκοσμίως) αντί να δώσεις για 88η φορά 50 ευρώ ν' ακούσεις ξανά το 'For Whom The Bell Tolls' να δώσεις τα μισά και να ενισχύσεις (οικονομικά κι ηθικά) μια ανερχόμενη μπάντα; Ποια metal ρεύματα αναβιώνουν στις μέρες μας και γιατί άραγε; Ποια συγκροτήματα θα ορίσουν τις εξελίξεις τα επόμενα χρόνια; Πόσο εύκολα θ' αποδεχόταν ο σημερινός 20άρης μεταλλάς ένα νέο ρεύμα τύπου grunge ή rap metal ή μήπως ούτε που τον νοιάζει;
Αυτά κατά την ταπεινή μου άποψη είναι μερικά θεματάκια προς σκέψη σε ό,τι αφορά το metal μας.
Κι άιντε, να ζουν κάποιοι σημερινοί 40άρηδες με αναμνήσεις (μόνο...) έχουν κι ένα άλλοθι αν και δεν το εφαρμόζω. Αλλά το τραγικότερο έιναι να βλέπεις παιδιά 17 ετών να ακούνε ξανά και ξανά 2 Metallica albums και ... τέλος. Φυσικά και τέτοια συγκροτήματα είναι all time classic, αλλά πώς η νέα γενιά θα δημιουργήσει τα νέα είδωλα, πώς θ' αναδείξει νέα (ηλικιακά) συγκροτήματα για να υπάρξει ΜΕΛΛΟΝ;
Η γενιά των σημερινών 40άρηδων παρέλαβε Priest, Scorpions,Venom, Motorhead κλπ. αλλά στην πορεία 'βοήθησε' κι ανέδειξε Annihilator, Helloween, Paradise Lost, Anathema, Guns'n'Roses κλπ.
Αυτά ...
Κι αρχίζουμε άπαντες, έχοντες γνώση κι ημιμαθείς, ψηλοί
κοντοί, άνθρωποι που τα ζήσαμε κι άλλοι που δεν είχαν γεννηθεί, ευγενείς ή αγενείς να καταγράφουμε τη γνώμη μας για τον δίσκο, με τρόπο περισπούδαστο κι απόλυτο: Καλώς. Άλλωστε, οι γνώμες είναι σαν τους κώλους, έχουν όλοι.
Καλά όλα αυτά, αλλά πλέον έχει καταντήσει ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΛΑΓΝΕΙΑ ... Μου θυμίζει κάτι γεροντάκια 80 ετών που κάθονται στο καφενείο, κουτσοπίνουν τσίπουρο και θυμούνται το φυλάκιο που υπηρέτησαν, για να νιώσουν περήφανοι λίγο πριν ...πεθάνουν ...
Είναι καλό, να λές ότι σαν σήμερα κυκλοφόρησε τ' ομώνυμο Iron Maiden album αλλά αυτό οκ, συνέβη πριν 35 χρόνια. Λογικότερο και πιο ενδιαφέρον μου ακούγεται το ν' ασχοληθώ με την κατάντια του super group που πλέον θεωρείται γεγονός να βγάζει δίσκο πριν τα 5 χρόνια ή αν οι Maiden έχουν να δώσουν κάτι (ουσιαστικά καλό) δισκογραφικά πλέον ...
Η τάση λοιπόν είναι υπέρ του παρελθόντος ... Το οποίο ναι μεν είναι για το metal χρυσό ( χιλιάδες φορές έχω/έχουμε υποστηρίξει ότι σαν τα 80s ...τίποτα) αλλά κούρασε.
Επειδή το metal, δεκαετίες τώρα ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΕΙΤΑΙ από το underground, παραλλάχθηκε ( κι όχι πέθανε στα 90s, όπως έλεγαν κάποιοι γραφικοί για να δικαιολογηθούν που το γύρισαν στα σκυλάδικα...) αλλά είναι ακόμα εδώ η κουβέντα για μένα είναι ΤΟ ΠΑΡΟΝ και ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ της αγαπημένης μας μουσικής, ήτοι:
Ποια είναι τα ρεύματα που επικρατούν στο πρώτο μισό των 00s;
Υπήρξε ανανέωση τα τελευταία έτη; Αντέχει και πόσο το underground; Μήπως είναι προτιμότερο (παγκοσμίως) αντί να δώσεις για 88η φορά 50 ευρώ ν' ακούσεις ξανά το 'For Whom The Bell Tolls' να δώσεις τα μισά και να ενισχύσεις (οικονομικά κι ηθικά) μια ανερχόμενη μπάντα; Ποια metal ρεύματα αναβιώνουν στις μέρες μας και γιατί άραγε; Ποια συγκροτήματα θα ορίσουν τις εξελίξεις τα επόμενα χρόνια; Πόσο εύκολα θ' αποδεχόταν ο σημερινός 20άρης μεταλλάς ένα νέο ρεύμα τύπου grunge ή rap metal ή μήπως ούτε που τον νοιάζει;
Αυτά κατά την ταπεινή μου άποψη είναι μερικά θεματάκια προς σκέψη σε ό,τι αφορά το metal μας.
Κι άιντε, να ζουν κάποιοι σημερινοί 40άρηδες με αναμνήσεις (μόνο...) έχουν κι ένα άλλοθι αν και δεν το εφαρμόζω. Αλλά το τραγικότερο έιναι να βλέπεις παιδιά 17 ετών να ακούνε ξανά και ξανά 2 Metallica albums και ... τέλος. Φυσικά και τέτοια συγκροτήματα είναι all time classic, αλλά πώς η νέα γενιά θα δημιουργήσει τα νέα είδωλα, πώς θ' αναδείξει νέα (ηλικιακά) συγκροτήματα για να υπάρξει ΜΕΛΛΟΝ;
Η γενιά των σημερινών 40άρηδων παρέλαβε Priest, Scorpions,Venom, Motorhead κλπ. αλλά στην πορεία 'βοήθησε' κι ανέδειξε Annihilator, Helloween, Paradise Lost, Anathema, Guns'n'Roses κλπ.
Αυτά ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου